Генадзь Іванавіч Невяльской

Генадзь Іванавіч Невяльской
Дата нараджэння	23 лістапада (5 снежня) 1813[1]
Месца нараджэння	Салігаліцкі павет^[d], Кастрамская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	17 (29) красавіка 1876[1] (62 гады)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі ў Санкт-Пецярбургу
Дзеці	Véra Vend^[d]
Альма-матар	Марскі кадэцкі корпус^[d] Санкт-Пецярбургскі ваенна-марскі інстытут^[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Званне	адмірал
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генадзь Іванавіч Невяльско́й^[2] (руск.: Генна́дий Ива́нович Невельско́й, 5 снежня 1813, с. Дракіна, Кастрамская губерня, Расійская імперыя — 29 красавіка 1876) — расійскі мараплавец, даследчык Далёкага Усходу. Адмірал (1874).

Скончыў Марскі корпус у Санкт-Пецярбургу ў 1832 годзе і афіцэрскія класы ў 1836 годзе. У 1848-1849 гадах кіраваў марскім пераходам транспарту «Байкал» з Кранштата да Петрапаўлаўска-Камчацкага, адкрыў (1849) і даследаваў Татарскі праліў, выявіў астраўны характар Сахаліна. У 1850—1855 гадах узначаліў Амурскую экспедыцыю, даследаваў нізоўі ракі Амур, заснаваў там расійскія пасяленні, у тым ліку Нікалаеўск-на-Амуры. На востраве Сахалін адкрыў радовішчы вугалю. Яго імем названы праліў, мыс у гэтым праліве, заліў, гара і горад на Сахаліне.

Крыніцы

1. Историческая энциклопедия Сибири / под ред. В. А. Ламин — Новосибирск: 2009. — ISBN 5-8402-0230-4
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4253570"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q883"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q113559915"></a>
2. БелЭн 2000.

Літаратура

• Невяльско́й Генадзь Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 264. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
• Невельско́й Геннадий Иванович / Алексеев А. И. // Т. 17. Моршин — Никиш. — М. : Советская энциклопедия, 1974. — С. 393. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)