Герберт Спенсер Гасер | |
---|---|
англ.: Herbert Spencer Gasser | |
Дата нараджэння | 5 ліпеня 1888[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 11 мая 1963[2][3][…] (74 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | урач, выкладчык універсітэта, псіхолаг, фізіёлаг |
Навуковая сфера | нейрафізіялогія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды |
замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (9 мая 1946) George M. Kober Medal[d] (1954) doctor honoris causa from the University of Paris[d] (14 лістапада 1953) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Герберт Спенсер Гасер (англ.: Herbert Spencer Gasser, 5 ліпеня, 1888 Платэвіль, штат Вісконсін, ЗША — 11 мая 1963) — амерыканскі фізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1944) годзе (сумесна Джозефам Эрлангерам) «за адкрыцці, якія маюць адносіны да высокадыферэнцыраванных функцый асобных нервовых валокнаў».
Скончыўшы школу, паступіў ва ўніверсітэт Вісконсіна. Тут ён вывучаў псіхалогію пад кіраўніцтвам доктара Эранглера (пасля яны разам правялі нямала даследаванняў). Працуючы ў медыцынскай школе пасля заканчэння ўніверсітэта, у 1915 годзе атрымаў доктарскую ступень.
У 1923 годзе Гасер з’ехаў у Еўропу, атрымаўшы грант на навучанне, а па вяртанні ў 1931 стаў прафесарам псіхалогіі і кіраўніком медыцынскага дэпартамента ў Карнельскім універсітэце (Нью-Ёрк). У 1935—1953 гадах узначальваў Ракфелераўскі інстытут медыцынскіх даследаванняў, пазней стаўшы ганаровым членам інстытута.