Гліаксісомы — спецыялізаваныя пераксісомы, якія знаходзяцца ў раслінах (асабліва ў тканках, багатых на тлушчы прарастаючага насення), а таксама ў ніткападобных грыбах. Насенне, якія ўтрымліваюць тлушчы і маслы, характэрна кукурузе, соі, сланечніку, арахісу і гарбузу.[1] Як і ва ўсіх пераксісомах, у гліаксісомах тлустыя кіслоты акісляюцца да ацэтыл-КоА пераксісамальнымі ферментамі β-акіслення. Пры акісленні тлустых кіслот утвараецца перакіс вадароду (H2O2), калі спажываецца кісларод (O2).[1] Такім чынам, для прарастання насення неабходны кісларод. Акрамя пераксісомных функцый, гліаксісомы маюць ключавыя ферментамі гліаксілатнага цыкла (ізацытратліазу і малатсінтазу), якія забяспечваюць магчымасць праходжання гліаксілатнага цыкла.[2]
Такім чынам, гліаксісомы (як і ўсе пераксісомы) утрымліваюць ферменты, якія ініцыююць расшчапленне тлустых кіслот, а таксама валодаюць ферментамі для вытворчасці прамежкавых прадуктаў для сінтэзу цукроў шляхам глюканеагенезу. Парасткі выкарыстоўваюць цукры, сінтэзаваныя з тлушчаў, пакуль не стануць дастаткова сталымі, каб вырабляць іх з дапамогай фотасінтэзу.
Пераксісомы раслін таксама ўдзельнічаюць у фотадыханні і метабалізме азоту ў каранёвых клубяньках.