Гомаэратызм

Партал: ЛГБТ
Радужны сцяг
ЛГБТ
Гомасексуальнасць Бісексуальнасць Гендар · Трансгендарнасць
Гісторыя ЛГБТ
Розныя гістарычныя эпохі ЛГБТ-арганізацыі ЛГБТ-правы
Культура
ЛГБТ-супольнасць · Камінг-аўт Гомасексуальнасць і рэлігія Квір-даследаванні Гей-квартал · Гейдар · Гей- гімн Сімволіка · Гей-парад · СМІ Травесці · Гей-гульні · Гей-турызм
Заканадаўства
Аднаполыя шлюбы і саюзы Усынаўленне Прапаганда гамафобіі Крымінальнае праследаванне Педэрастыя
Катэгорыі
Гэта панэль: глядзець размовы правіць

Гомаэратызм — рэпрэзентацыя аднаполых адносін і гомасексуальнага жадання ў мастацтве, першым чынам у выяўленчым мастацтве і літаратуры^[1].

Гвіда Рэні. Святы Себасцьян

Па меркаванні найноўшых даследчыкаў, канон гомаэратычнага быў закладзены, першым чынам, літаратурай і мастацтвам Старажытнай Грэцыі і Рыма, якія паслужылі затым асновай для мастацтва Эпохі Адраджэння, якое кадзіравала больш-менш адкрытыя выявы гомаэротыкі выкарыстаннем найбольш вядомых класічных сюжэтаў, якія мелі на ўвазе аднаполае каханне (Юпітэр і Ганімед, Аляксандр Македонскі і Гефестыён, Адрыян і Антыной і г. д.), а таксама жанраў, якія ў найбольшай ступені асацыяваліся з гэтай тэматыкай (у паэзіі, у прыватнасці, — элегіі і пастаралі)^[2]. У далейшым круг сюжэтаў, уцягнутых у арбіту гомаэратычных асацыяцый, пашыраўся: у прыватнасці, з гомаэротыкай стаў звязвацца вобраз Святога Себасцьяна — як адзначае І. С. Кон, «мастакі Адраджэння (Гвіда Рэні, Перуджына, Бацічэлі, Антоніа дзі Месіна, Караваджа і інш.) зрабілі яго далікатным жаноцкім юнаком, амаль хлопчыкам, што давала багатую ежу гомаэратычнаму ўяўленню»^[3]. У вострым перажыванні гомаэратызму карціны Рэні прызнаваўся, у прыватнасці, Юкіа Місіма ў кнізе «Споведзь маскі», заўважаючы пры гэтым, што «Магнус Хіршфельд змяшчае выяву святога Себасцьяна на першае месца сярод усіх твораў скульптуры і жывапісу, якія карыстаюцца асаблівым прыхільнасцю гомасексуалістаў»^[4], а Сальвадор Далі склаў паэму «Святы Себасцьян» і прысвяціў яе Федэрыка Гарсіа Лорцы, якому, як адзначаюць сучасныя даследчыкі, «вобраз святога Себасцьяна быў блізкі ў сувязі з яго гомасексуальнасцю»^[5].

Зноскі

1. Існуе і іншая традыцыя ўжывання тэрміна — у значэнні эратычнай цягі паміж людзьмі аднаго полу (у адрозненне ад гомасексуальнасці, якая разумеецца як уласцівасць асобы, якая мее такую цягу): гл., напрыклад, Timothy F. Murphy. Gay Science: The Ethics of Sexual Orientation Research. — Columbia University Press, 1999. (рэцэнзія ў International Gay and Lesbian Review Архівавана 31 снежня 2010.)
2. Stephen Guy-Bray. Homoerotic space: The poetics of loss in Renaissance literature — University of Toronto Press, 2002. — P. 4. (англ.)
3. И. С. Кон. Лунный свет на заре: Лики и маски однополой любви. — М., Олимп, АСТ, 1998. — Стр. 393.
4. Ю. Мисима. Исповедь маски / Перевод Григория Чхартишвили. — СПб., Северо-Запад, 1994. — С. 33.
5. Александр Петряков. Дали — литератор // «Звезда», № 5, 2004.