Гуанін

Гуанін
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Сістэматычнае найменне 2-аміна-1H-пурын-6(9H)-он
Традыцыйныя назвы 2-аміна-6-оксіпурын
гуанін
Хім. формула C5H5N5O
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса 151,13 г/моль
Шчыльнасць 2.2 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення 360 °C
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS 73-40-5
PubChem 764; 135398634
Рэг. нумар EINECS 200-799-8
SMILES
RTECS MF8260000
ChemSpider 744

Гуані́н (2-аміна-6-оксіпурын) — пурынавая аснова, якая ёсць ва ўсіх жывых клетках у саставе нуклеінавых кіслот (ДНК і РНК). Структурны кампанент нізкамалекулярных каферментаў, зыходнае рэчыва пры біясінтэзе птэрынаў, рыбафлавіну, фоліевай кіслаты.

Нуклеатыд гуаніну ўдзельнічае ў сінтэзе бялку, актывацыі тлушчавых кіслот, цыкле трыкарбонавых кіслот, глюканеагенезе.

У значнай колькасці знаходзіцца ў экскрэментах павукападобных і птушак (адкрыты ў складзе гуана, адсюль назва), у лусцы і скуры рыб (вапнавае злучэнне гуаніну надае лусцы рыб характэрны бляск), паўзуноў і земнаводных.

Пры дэзамінаванні адэназіндэзаміназай гуанін пераўтвараецаа ў ксанцін.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]