Гузік (ад польск.: guzik[1]) — элемент вопраткі, які служыць для зашпільвання напрыклад паліто, швэдру, кашулі, нагавіц. Найчасцей мае выгляд кола, вырабляецца з пластыку, металу ці іншых матэрыялаў. Найбольш старажытныя вядомыя гузікі пачалі выкарыстоўвацца прадстаўнікамі Індскай цывілізацыі на мяжы 3 і 2 тысячагоддзяў да н. э. Першапачаткова яны з'яўляліся ўпрыгожваннем.
Альтэрнатывай для гузікаў з'яўляюцца маланкі ці зашчэпкі (кнопкі).