Гунар Эрыксан
| Гунар Эрыксан | |
|---|---|
 | |
| Агульная інфармацыя | |
| Пол | мужчынскі пол |
| Імя пры нараджэнні | шведск.: Gunnar Eriksson |
| Спецыялізацыя | лыжныя гонкі |
| Нарадзіўся |
3 студзеня 1921[1] |
| Памёр |
8 ліпеня 1982 (61 год) |
| Грамадзянства | |
Гунар Эрыксан (швед. Gunnar Eriksson, 3 студзеня 1921, Мура — 8 ліпеня 1982, Мура) — шведскі лыжнік, алімпійскі чэмпіён і чэмпіён свету.
На Алімпійскіх гульнях 1948 года ў Санкт-Морыц, стаў алімпійскім чэмпіёнам у эстафеце і выйграў бронзавы медаль у гонцы на 18 км. У эстафеце бег трэці этап, пачаў яго на пазіцыі лідара, скончыў яго упэўненым лідарам, выйграваючы у якія ідуць другімі фінаў роўна 5 хвілін, на апошнім этапе Марцін Лундстрэм яшчэ больш умацавалі перавагу зборнай Швецыі, і шведы заваявалі залаты медаль. У гонцы на 18 км амаль 2 хвіліны прайграў партнёу па камандзе Нільсу Эстэнсану, і 37 секунд выйграў у фінскага лыжніка Хейкі Хасу, які заняў 4-е месца. У гонцы на 50 км удзелу не прымаў.
На Алімпійскіх гульнях 1952 года Осла стартаваў толькі ў гонцы на 50 км, і заняў у ёй 12-е месца
На чэмпіянат свету-1950 у Лейк-Плэсідзе стаў чэмпіёнам у гонцы на 50 км у якой ён амаль на хвіліну апярэдзіў свайго суайчынніка Энара Юсефсана.
Зноскі
Тэматычныя сайты |
|---|
