Густаў Фродынг | |
---|---|
Gustav Fröding | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 22 жніўня 1860[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 8 лютага 1911[1][2][…] (50 гадоў) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Ferdinand Fröding[d][1] |
Маці | Emilia Fröding[d][6] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, паэт |
Гады творчасці | 1891 – 1911 |
Мова твораў | шведская |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Густаў Фродынг (шведск.: Gustaf Fröding; 22 жніўня 1860, Альстэр, паблізу Карльстада, Вермланд — 8 лютага 1911, Грондаль, Стакгольм) — шведскі паэт, публіцыст.
Вучыўся ва Упсальскім універсітэце. У зборніках «Гітара і гармонік» (1891) і «Новыя вершы» (1894) значнае месца займаюць фальклорныя матывы і рэалістычныя замалёўкі сялянскага побыту. Для зборніка «Пырскі і аскепкі» (1896) і інш. характэрныя трагічнае светаадчуванне і містычныя матывы. Паэзія Фродынга, звязаная з неарамантызмам, аказала ўплыў на шведскую паэзію 20 ст. У крытычных артыкулах «Натуралізм і рамантызм» і «Пра гумар» выступіў супраць натуралізму.
Паасобныя вершы на беларускую мову пераклаў Лявон Баршчэўскі[7].