Гюстаў Маро |
---|
фр.: Gustave Moreau |
|
Дата нараджэння |
6 красавіка 1826(1826-04-06)[1][2][…] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
18 красавіка 1898(1898-04-18)[1][5][…] (72 гады) |
Месца смерці |
- Рэн, акруга Рэн[d], дэпартамент Іль і Вілен, рэгіён Брэтань, зона абароны Захад[d], Метраполія Францыі, Францыя[6] або
- Парыж, Парыж[d], рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[3][4]
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Бацька |
Луіс Маро[d] |
Род дзейнасці |
скульптар, мастак |
Месца працы |
|
Жанр |
гістарычны жывапіс[4], рэлігійны жывапіс[d][4] і міфалагічны жывапіс[d][4] |
Вучоба |
|
Мастацкі кірунак |
сімвалізм[10][4] |
Заступнікі |
Шарль Аем[d] |
Уплыў |
Франсуа Эдуар Піко[d] |
Уплыў на |
Нелсан Дыяш[d], Сіла Бру[d], Леан Леман[d], Юханес Хольбек[d], Поль Рэнадо[d], Фернан Сабатэ[d][4], Леан-Ларан Галан[d], Жаржэта Агют[d][4], Гюстаў Асір[d][4], Жрож Барвольф[d][4], Адольф Беафрэр[d][4], Жуль Бесон[d][4], Альбер Бро[d][4], Агюст Бруэ[d][4], Анры Бруньё[d][4], Сімон Бюсі[d][4], Франсуа Кашу[d][4], Арсен Шапанян[d][4], Жан Дангі[d][4], Анры Дэлюэрмоз[d][4], Рауль дзю Гардзье[d][4], Жуль Фландрэн[d][4], Альфонс-Леон Жэрмен-Тыль[d][4], Шарль Гофбаўэр[d][4], Эміль Жазеф-Рыньё[d][4], Марыс дэ Ламбер[d][4], Анры Шарль Манген[4], П’ер Амедэй Марсель-Берано[d][4], Анры Маціс[11], Альбер Марке[4], Эдгар Максенс[d][4], Шарль Мільсендо[d][4], Анры Марысэ[d][4], Ліянель Перо[d][4], Рэнэ П’ё[d][4], Ары Рэнан[d][4], Жорж Руо[4], Андрэ Рувейр[d][4], Анры Венсан-Англад[d][4], Раймон Вог[d][4] і Анры Эвенполь |
Член у |
|
Узнагароды |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гюстаў Маро (фр.: Gustave Moreau; 6 красавіка 1826, Парыж — 18 красавіка 1898, там жа) — французскі мастак, прадстаўнік сімвалізму.
Гюстаў Маро нарадзіўся ў 1826 годзе ў Парыжы ў сям’і галоўнага архітэктара Парыжа, у чые абавязкі ўваходзіла падтрымліваць у належным выглядзе гарадскія грамадскія будынкі і помнікі. Рана выявіў здольнасці да малюнка і жывапісу. У 1842 годзе, дзякуючы бацькавай пратэкцыі, Маро атрымлівае пасведчанне капііста карцін, якое дазваляла бесперашкодна наведваць Луўр і ў любы час працаваць у яго залах.
Пры падтрымцы і ўхваленні бацькоў у 1846 годзе паступіў у Школу прыгожых мастацтваў, у майстэрню Франсуа Піко, майстра класіцыстычнай арыентацыі, які навучыў яго асновам жывапісу. Навучанне тут было вельмі кансерватыўным і ў асноўным зводзілася да капіравання гіпсавых злепкаў з антычных статуй, малявання мужчынскай аголенай натуры, вывучэнні анатоміі, перспектывы і гісторыі жывапісу. Пацярпеўшы фіяска ў конкурсе на Рымскую прэмію, ён сыходзіць з майстэрні Піко.
Маро быў вучнем Тэадора Шасерыё ў Школе прыгожых мастацтваў у Парыжы.
Зноскі
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|