Даўганосікі лясныя, ці Хілёбіусы[1] (Hylobius) — род цвёрдакрылых сямейства слонікаў.
Хабаток ў жукоў даволі доўгі, акруглены, трохі сагнуты, на канцы некалькі пашыраны. Вусікі прымацаваныя каля вуглоў рота так, што першы членік іх (сцяблінка) ледзь дасягае пярэдняга краю вачэй. 2 наступных ствараюць даўгаватыя, астатнія членікі жгуціка кароткія. Шчыток відавочны. Надкрыллі спераду з тупымі выбітнымі грудкамі (плечы). Ногі доўгія, галёнкі з моцным шыпом на канцы, сцёгны вышчэрбленыя, лапкі з вялікімі, далёка адзін ад аднаго адлеглымі кіпцікамі.
Сярэдняй велічыні слонікі, даўжынёй 6-16 мм, жывуць у хвойных лясах і распаўсюджаныя ў Еўропе і Азіі. Лічынкі жывуць у паміраюць кронах хвойных дрэў. Жукі абгрызаюць кару дрэў. З 7 еўрапейскіх відаў найбольш вядомы, як вельмі шкодны ў лесаводстве жук, вялікі хваёвы даўганосік (Hylobius abietis).
- Hylobius abietis Linnaeus, 1758 [2] — Вялікі хваёвы даўганосік, ці Даўганосік вялікі хваёвы
- Hylobius aliradicis Warner, 1966
- Hylobius alpheus Reiche, 1857
- Hylobius congener Dalla Torre et al., 1943
- Hylobius excavatus Laicharting, 1781
- Hylobius graecus Pic, 1902
- Hylobius huguenini Reitter, 1891
- Hylobius pales Herbst, 1797
- Hylobius pinastri Gyllenhaal, 1813 — Даўганосік хвойны каранёвы
- Hylobius pinicola Couper, 1864
- Hylobius radicis Buchanan, 1935
- Hylobius rhizophagus Benjamin & Walker, 1963
- Hylobius transversovittatus Goeze, 1777
- Hylobius warreni Wood, 1957
Зноскі
