Джозеф Альберс

Джозеф Альберс
ням.: Josef Albers
Фатаграфія
Дата нараджэння 19 сакавіка 1888(1888-03-19)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 25 сакавіка 1976(1976-03-25)[1][2][…] (88 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Жонка Anni Albers[d][9]
Род дзейнасці мастак, выкладчык універсітэта, фатограф, дызайнер, мастак-гравёр, скульптар, мастак па шклу, выхавацель
Месца працы
Жанр абстракцыянізм[10]
Вучоба
Мастацкі кірунак оп-арт і абстракцыянізм[10]
Уплыў Франц фон Штук і Іаганес Ітэн
Уплыў на Florence Henri[d], Sewell Sillman[d][11], Carolyn Kriegman[d][12] і Audrey Flack[d]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джозеф (Ёзэф) Альберс (ням.: Josef Albers; 19 сакавіка 1888, Ботрап — 25 сакавіка 1976, Нью-Хэйвен, штат Канектыкут) — нямецкі і амерыканскі мастак, дызайнер, паэт, тэарэтык і выкладчык.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

У 1920 годзе стаў студэнтам вышэйшай школы Баўхаўс у Веймары. У 1922 годзе ён стварае ў Баўхаўсе новую майстэрню мастацкага шкла, а затым узначальвае там майстэрню мэблі. Яго раннія ксілаграфіі і літаграфіі не вылучаюцца над сярэднім узроўнем экспрэсіянізму. Пад уплывам канструктывізму Баўхаўса (дзе адным з яго галоўных настаўнікаў быў Ласла Махой-Надзь) перайшоў да значна больш строгага абстрактна-геаметрычнага стылю, захапляючыся т. зв. дыяфаніямі, празрыстымі кампазіцыямі на шкле, выкананымі з дапамогай пескаструмянёвага апарата. Пераехаўшы разам са школай у Дэсау (1925 год), быў пераемнікам М. Брэера на пасадзе кіраўніка мэблевай майстэрні, а з 1930 года — намеснікам дырэктара ўсёй школы. Актыўна працаваў як дызайнер, ствараючы эскізы мэблі, а таксама шклянога і металічнага начыння[15].

У 1933 годзе, пасля прыходу да ўлады нацыстаў, стаў адным з першых выкладчыкаў Баўхаўса, якія эмігравалі ў ЗША. Выкладаў у каледжы Блэк-Маўнцін у Ашвіле, Паўночная Караліна да 1949 года. Сярод яго вучняў былі В. дэ Кунінг, Р. Мазервел, К. Ноланд і Р. Раўшэнберг. У 1950 годзе ўзначаліў кафедру дызайну ў Школе мастацтваў Ельскага ўніверсітэта, дзе чытаў лекцыі да 1960 года.

Да 1970 года Альберс стаў ганаровым членам чатырнаццаці школ і акадэмій; у 1971 годзе адбылася рэтраспектыўная выстаўка яго работ у Метраполітэн-музей. У апошнія гады свайго жыцця мастак ствараў у асноўным манументальныя насценныя кампазіцыі для грамадскіх будынкаў, у тым ліку для Аспіранцкага цэнтра Гарвардскага ўніверсітэта, выдавецтваў «Тайм» і «Лайф» у Нью-Ёрку, Музея гісторыі мастацтваў і культуры ў Мюнстэры і г.д[16].

Памёр Альберс у Нью-Хэйвене, Канектыкут 25 сакавіка 1976 года.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б Josef Albers
  2. ↑ а б Josef Albers — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  3. ↑ а б Josef Albers // Encyclopædia Britannica
  4. ↑ RKDartists
  5. ↑ Bucksteeg J. Dichter, Künstler, Generäle... Bottrops Straßen und woran ihre Namen erinnern — 2020. — S. 44.
  6. ↑ Bürdek B. E. Design — DuMont Mediengruppe, 1991. — S. 37.
  7. ↑ ZKM Center for Art and Media Karlsruhe — 1997. Праверана 30 чэрвеня 2022.
  8. ↑ Museum of Modern Art online collection Праверана 4 снежня 2019.
  9. ↑ https://albersfoundation.org/artists/biographies/ Праверана 3 лістапада 2019.
  10. ↑ а б Smithsonian American Art Museum person/institution ID
  11. ↑ The New York Times / J. Kahn — Manhattan: New York Times Company, A. G. Sulzberger, 1851. — ISSN 0362-4331; 1553-8095; 1542-667X
  12. ↑ https://hedendaagsesieraden.nl/2024/05/31/carolyn-kriegman/
  13. ↑ https://www.tate.org.uk/art/art-terms/a/american-abstract-artists-aaa Праверана 18 кастрычніка 2018.
  14. ↑ http://americanabstractartists.org/current-members/past/ Праверана 20 кастрычніка 2018.
  15. ↑ 100 художников 1999, с. 6.
  16. ↑ Энциклопедия модернизма 2002, с. 122.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • A. Boelke-Heinrichs, A. Czock, J. Dilling, B. Esser, A. Feise. 100 художников XX века = Die 100 des Jahrhunderts. Maler / Редактор Е.В. Белиоглов. — Челябинск: Урал LTD, 1999. — С. 6—7. — 210 с. — ISBN 5-8029-0037-7.
  • Рычкова Ю.В. Энциклопедия модернизма. — М.: ЭКСМО-Пресс, 2002. — С. 122. — 224 с. — ISBN 5-04-009359-4.