Джон Бургойн

Джон Бургойн
John Burgoyne
Партрэт Джошуа Рэйналдса. Каля 1766 года
Партрэт Джошуа Рэйналдса. Каля 1766 года
Мянушка Джэнтльмен Джоні
Дата нараджэння 24 лютага 1722
Месца нараджэння Саттан, Бэдфортшыр, Англія
Дата смерці 4 жніўня 1792
Месца смерці Лондан, Англія
Месца пахавання
Бацька John Burgoyne[d][1]
Жонка Susan Caulfield[d][2] і Charlotte Stanley[d][3][2]
Дзеці John Fox Burgoyne[d], Maria Sophia Burgoyne[d] і Charlotte Elizabeth Burgoyne[d]
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць Сцяг Вялікабрытаніі Вялікабрытанія
Род войскаў Брытанская армія[d]
Гады службы 1743–1777, 1782–1784
Званне Генерал
Камандаваў Брытанская армія ў Канадзе, галоўнакамандуючы брытанскімі войскамі ў Ірландыі
Бітвы/войны Сямілетняя вайна, вайна за незалежнасць ЗША, бітва пры Саратозе
Узнагароды і званні Тайнага савета Вялікабрытаніі
У адстаўцы член Палаты абшчын Парламента
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Бургойн (англ.: John Burgoyne 24 лютага 1722 - 4 жніўня 1792) - афіцэр брытанскай арміі, палітык і драматург. Ён першы прыняў удзел падчас Сямігадовай вайны, калі ён удзельнічаў у некалькіх бітвах, асабліва ў перыяд Партугальскай кампаніі 1762 года.

Джон Бургойн з'яўляецца найбольш вядомым за яго ролю ў амерыканскай вайны за незалежнасць. Ён распрацаваў схему ўварвання і быў прызначаны камандаваць войскамі, якія б рухаючыся з поўдзеня ад Канады да адкалолі Новую Англію ад асноўных сілаў паўстання і ў канчатковым выніку задушыць паўстанне. Бургойн выйшаў з Канады, але яго павольны рух дазволіў амерыканцам сканцэнтраваць свае сілы для адпору. Замест таго, каб рушыць да яго на дапамогу ў адпаведнасці з агульным планам, брытанская армія ў Нью-Ёрку рушыла на поўдзень, каб захапіць Філадэльфію. Акружаны Бургойн даў два невялікіх боя каля Саратогі, каб вырвацца з акружэння. Злоўлены ў пастку праўзыходнымі сіламі амерыканскіх войскаў і не бачачы ніякай надзеі, Бургойн здаў ўсю сваю армію (6200 чалавек) на 17 кастрычніка 1777 года. Капітуляцыя Бургойна па заяве гісторык Эдмунда Моргана "была вялікім паваротным момантам вайны, таму што яна выйграла для амерыканцаў знешнюю дапамогу, якая была апошнім элементам неабходным для перамогі". Бургойн і яго афіцэры вярнуліся ў Англію, тады як радавыя сталі ваеннапалоннымі. Бургойн трапіў пад вострую крытыку, калі ён вярнуўся ў Лондан, і ўжо ніколі не прымаў актыўнага камандвання.

Бургойн быў таксама дасведчаным драматургам вядомы сваімі працамі, такімі як Панна Окс і Спадчынніца, але яго п'есы не дасягнулі славы яго ваеннай кар'еры. Ён служыў у якасці члена Палаты абшчын Парламента на працягу шэрага гадоў. Бургойн часта згадваецца пад мянушкай Джэнтльмен Джоні.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Джон Бургойн быў удзельнікам Сямігадовай вайны, у жніўні 1759 года быў прызначаны камандзірам 16-га драгунскага палка, а 6 мая 1762 года прыбыў з палком у Партугалію, за асабістыя дасягненні прызначаны ў брыгадзіры. Двойчы быў членам Парламента. З 1769 года - губернатар Форта Вільям ў Шатландыі.

У траўні 1775 года прыбыў у Бостан, а ў лістападзе быў прызначаны намеснікам Галоўнакамандуючага брытанскіх войскаў ў Паўночнай Амерыцы, прыняў удзел у шэрагу сутыкненняў з прыхільнікамі незалежнасці (Асада Бостана, Бітва пры Банкер-Хіле). У снежні 1776 года вярнуўся ў Англію.

У 1777 годзе ён зноў накіраваны на тэатр ваенных дзеянняў - у якасці камандзіра брытанскіх войскаў у Канадзе. Войскі пад камандаваннем Бургойна, ідучы з Канады ў напрамку Нью-Ёрка, панеслі сур'ёзныя страты і былі акружаны амерыканцамі ў ходзе бітвы пры Саратозе. 17 кастрычніка 1777 года Бургойн заключыў пагадненне з амерыканскім камандаваннем. Ён сам і 6000 яго салдат склалі зброю, пасля чаго па ўмовах пагаднення яны павінны былі пакінуць Амерыку і не вяртацца ў яе да канца вайны. Аднак, пагадненне не было адобрана Кантынентальным кангрэсам і салдаты Бургойна фактычна сталі ваеннапалоннымі.

Пасля гэтага паражэння Бургойн падвергнуўся абструкцыі ў палітычных і ваенных колах Вялікабрытаніі. Пяць гадоў ён знаходзіўся ў няміласці, пакуль 4 чэрвеня 1782 года яго не прызначылі Галоўнакамандуючым брытанскімі войскамі ў Ірландыі, але ў 1784 годзе ён пакінуў гэтую пасаду і вярнуўся да прыватнага жыцця.

Джон Бургойн памёр у 1792 годзе і пахаваны ў Вестмінстэрскім абацтве.

  1. ↑ Lundy D. R. The Peerage
  2. ↑ а б Kindred Britain
  3. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.