Джэфры Уілкінсан

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Уілкінсан.

Джэфры Уілкінсан
Дата нараджэння	14 ліпеня 1921(1921-07-14)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Todmorden^[d], Калдэрдэйл^[d], Заходні Ёркшыр, Вялікабрытанія
Дата смерці	26 верасня 1996(1996-09-26)[2][3]^[…] (75 гадоў)
Месца смерці	Лондан, графства Вялікі Лондан, Вялікі Лондан^[d], Англія, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	хімік, выкладчык універсітэта, пісьменнік-дакументаліст
Навуковая сфера	неарганічная хімія
Месца працы	Імперскі каледж Лондана^[d]
Альма-матар	Імперскі каледж Лондана^[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	грант Гугенхайма (1954) член Лонданскага каралеўскага таварыства^[d] Каралеўскі медаль^[d] (1981) American Chemical Society Award in Inorganic Chemistry^[d] (1966) медаль Дэві^[d] (1996) Ludwig Mond Award^[d] (1981) ганаровы доктар Гранадскага ўніверсітэта^[d] (1976) Longstaff Prize^[d] (1987)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джэфры Уілкінсан (англ.: Sir Geoffrey Wilkinson; 14 ліпеня 1921, Тодмардэн, Ёркшыр — 26 верасня 1996, Лондан) — англійскі хімік, член Лонданскага каралеўскага таварыства (1965), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі за 1973 (сумесна з Э. О. Фішэрам).

Біяграфія

Скончыў (1941) Імперскі каледж навукі і тэхналогіі ў Лондане; працаваў у Англа-амерыкана-канадскім праекце па атамнай энергіі (1943—1946), Каліфарнійскім універсітэце ў групе Г.Сіборга (1946—1950) і Масачусецкім тэхналагічным інстытуце (1950—1951); выкладаў у Гарвардскім універсітэце (1951—1956); прафесар (з 1956 года) Імперскага каледжа навукі і тэхналогіі ў Лондане.

Працы

Каталізатар Уілкінсана RhCl(PPh₃)₃

Уілкінсан — адзін з заснавальнікаў хіміі металаарганічных злучэнняў пераходных металаў; ім з супрацоўнікамі ўстаноўлена (1952) будова («сэндвічавая») ферацэну. Сярод іншых работ асабліва вылучаецца адкрыццё «каталізатара Уілкінсана» — комплекснага злучэння [(C₆H₅)₃P]₃RhCl, універсальнага каталізатара гідравання алефінаў і ацэтыленаў, а таксама сінтэз гексаметылвальфраму і алкільных вытворных іншых пераходных металаў.

Зноскі

1. Уилкинсон Джефри // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
2. Sir Geoffrey Wilkinson // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
3. Geoffrey Wilkinson // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q18696256"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2664168"></a>