Дрэвавыя расліны

Дрэвавыя расліны, дравяністыя расліны — шматгадовыя вечназялёныя і лістападныя расліны, ствол і галіны якіх утвараюць драўніну. З'яўляюцца галоўным элементам леса, які фарміруе яго ландшафт, і служаць асноўным фактарам ляснога біягеацэнозу. Раздзел батанікі, які вывучае дрэвавыя расліны, завецца дэндралогія.

Лістоўніца сібірская (Larix sibirica)

Паводле класіфікацыі дацкага батаніка Хрыстэна Раўнкіера дравяністыя расліны маюць шматгадовыя надземныя парасткі з пупышкамі аднаўлення, якія размяшчаюцца высока ў кроне. У сваёй класіфікацыі Раўнкіер адносіць іх да групы фанерафітаў.

У класіфікацыі І. Р. Серабракова падраздзяляюцца на тры тыпы: дрэвы, кусты і кусцікі.

Для голанасенных і двухдольных драўняных раслін характэрна магутнае паўторнае патаўшчэнне і развіццё перыдэрмы.

Betula platyphylla

Драўняныя расліны, у залежнасці ад умоў навакольнага асяроддзя, набываюць розныя жыццёвыя формы: дрэвы, кусты, ліяны, сланцы (напрыклад, кедравы сланік). У адрозненне ад травяністых раслін, у драўняных надземныя вегетатыўныя органы ў неспрыяльных умовах не адміраюць цалкам, а пры наступе спрыяльнага перыяду аднаўляюць свой рост з утварэннем новага лісця, кветак і пладоў. Дзякуючы гэтаму такія расліны здольныя разрастацца, утвараючы буйныя ствалы і магутныя галіны, могуць расці мноства гадоў і дасягаць велізарных памераў. У тоўшчы драўніны драўняных раслін фарміруецца перыядычная слаістая структура гадавых кольцаў. Драўняныя расліны большай часткай прадстаўлены насеннымі раслінамі, але таксама і сярод папарацей сустракаюцца дрэвападобныя.

У лясных насаджэннях, у тым ліку штучных, звычайна вылучаюць драўняныя расліны галоўнай пароды (буйныя дрэвы), спадарожнай пароды і кусты.

Розныя формы драўняных раслін. Злева направа: гінкга, елка, таполя (дрэвы), актынідыя (ліяна), кедравы сланік (куст).

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]