Дыярыт

Дыяры́т^[1] — інтрузійная магматычная горная парода сярэдняга складу.

Дыярыт у калекцыі Музея альпінізму ў Мюнхене

Складаецца з сярэдняга плагіяклазу (50–60 %)^[2], рагавой падманкі (30–35 %)^[2], часам з аўгіту і біятыту і зрэдку кварцу (да 10^[2] %, кварцавы дыярыт).

Колер зеленавата-шэры. Шчыльнасць 2700—2900^[1] кг/м³.

Пашыраны ў ніжнепратэразойскіх пародах крышталічнага фундаменту. Утварае буйныя інтрузіі ў выглядзе баталітаў і штокаў.

Выкарыстоўваецца ў якасці будаўнічага матэрыялу (брук, прыступкі лесвіц, знешняя абліцоўка будынкаў і інш.),

Зноскі

1. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
2. Диорит Архівавана 27 снежня 2019. (руск.) // Сайт геаграфічнага факультэта Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А. С. Пушкіна

Літаратура

• Корзун В. П. Дыярыт // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 250.

Спасылкі

• Диорит Архівавана 27 снежня 2019. (руск.) // Сайт геаграфічнага факультэта Брэсцкага дзяржаўнага ўніверсітэта імя А. С. Пушкіна
• Левинсон-Лессинг Ф. Ю. Диорит // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Диорит // Экологический центр «Экосистема»™, А. С. Боголюбов (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дыярыт