Дэка- (грэч. déka):
1) Частка слова са значэннем «дзесяць». Ужываецца для пазначэння наяўнасці ў пайменаваным аб'екце дзесяцёх аднародных элементаў (напрыклад, аднолькавых атамаў ці атамных груповак у малекуле, элементаў у геаметрычнай фігуры і да т.п.; наогул, для азначэння аб'екта, які складзены з дзесяці частак.
гл.далей: дэкамерон, дэкалог, дэкада.
2) Прыстаўка для ўтварэння найменняў вытворных адзінак, роўных дзесяці першапачатковым. Пазначэнні: бел. да, міжнароднае da. Напрыклад, дэкалітр (дал).