Дэнацыфікацыя (ням.: Entnazifizierung) — люстрацыя, комплекс мерапрыемстваў, скіраваных на ачышчэнне пасляваеннага нямецкага і аўстрыйскага грамадства, культуры, прэсы, эканомікі, адукацыі, юрыспрудэнцыі і палітыкі ад уплыву нацысцкай ідэалогіі. Дэнацыфікацыя праводзілася па ініцыятыве саюзнікаў па антыгітлераўскай кааліцыі пасля перамогі над нацысцкай Германіяй і засноўвалася на рашэннях Патсдамскай канферэнцыі.
У студзені 1946 года Кантрольны савет - сумесны орган СССР, ЗША, Вялікабрытаніі і Францыі, створаны для ажыццяўлення вярхоўнай ўлады ў Германіі, - прыняў шэраг законаў, у якіх вызначыў кола асоб, якія падпадалі пад дэнацыфікацыю, і зацвердзіў стварэнне спецыяльных судовых органаў для разгляду іх спраў.
Frei, Norbert: Vergangenheitspolitik. Die Anfaenge der Bundesrepublik und die NS-Vergangenheit, Muenchen 1996, ISBN 3-423-30720-X
Kamm, Bertold/Mayer, Wolfgang: Der Befreiungsminister — Gottlob Kamm und die Entnazifizierung in Württemberg-Baden, Silberburg Verlag/Tübingen 2005, 250 Seiten, ISBN 3-87407-655-5.
Niethammer, Lutz: Die Mitlaeuferfabrik. Die Entnazifizierung am Beispiel Bayerns, 2. Auf., Bonn 1982, ISBN 3-8012-0082-5
Schuster, Armin: Die Entnazifizierung in Hessen 1945—1954. Vergangenheitspolitik in der Nachkriegszeit, (Veroeffentlichungen der Historischen Kommission fuer Nassau, 66), (Vorgeschichte und Geschichte des Parlamentarismus in Hessen, 29), Wiesbaden: Historische Kommission fuer Nassau 1999, X, 438 S., ISBN 3-930221-06-3.
Vollnhals, Clemens (Hrsg.), Entnazifizierung. Politische Säuberung und Rehabilitierung in den vier Besatzungszonen 1945—1949, München 1991.
Weinke, Annette: Die Verfolgung von NS-Tätern im geteilten Deutschland, Paderborn 2002.
Wille, Manfred: Entnazifizierung in der Sowjetischen Besatzungszone Deutschlands 1945-48, Magdeburg 1993.