Дэнетар II
| Дэнетар II | |
|---|---|
| сінд.: Denethor | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Ecthelion II[d] |
| Сужэнец | Finduilas[d] |
| Дзіця | Барамір і Фарамір |
| Выканаўца/артыст | Джон Ноўбл[d] |
| Прадстаўлена ў працы | Валадар Пярсцёнкаў, Уладар пярсцёнкаў: Дзве вежы, Уладар пярсцёнкаў: Вяртанне караля і Appendices of The Lord of the Rings[d] |
| З мастацкага твора | легендарыум Толкіна |
| Вораг | Саўран |
Дэ́нетар II (сінд.: Denethor) — персанаж рамана Дж. Р. Р. Толкіна «Уладар Пярсцёнкаў», намеснік (рэгент) каралеўства Гондара (парадкавы нумар II гаворыць пра тое, што ён быў другім намеснікам з гэтым імем). Сын намесніка Эктэліяна II, бацька Бораміра і Фараміра.
Удзел Дэнетара ў Вайне Пярсцёнка
[правіць | правіць зыходнік]Першапачаткова Дэнетар быў мудрым кіраўніком і стрыманым палкаводцам, аднак яго саманадзейнасць і ўласцівая многім нашчадкам нуменарцаў фанабэрыстасць прывяла Намесніка да памылковай высновы, што ў супрацьстаянні з Саўранам ён можа спадзявацца толькі на сябе самога і на тых, хто беспярэчна выконвае яго волю. Для барацьбы з Саўранам ён упершыню з дзён апошніх каралёў Гондара адважыўся скарыстацца паланцірам Мінас-Цірыта, якія захоўваўся ў Белай Вежы крэпасці — і сутыкнуўся пры гэтым з магутным праціўнікам. Саўран усё ж не змог падпарадкаваць Намесніка сваёй волі, аднак пастаяннае сузіранне незлічоных полчышчаў Мордара ўрэшце падкасіла баявы дух Дэнетара.[1]
Яшчэ адзін удар лёсу Дэнетар атрымаў, калі даведаўся пра гібель свайго старэйшага сына — Бораміра. Пасля гэтага ў дзеяннях Намесніка стала выразна праяўляцца вар'яцтва — так, угневаўшыся на малодшага сына, калі той адпусціў Фрода з Пярсцёнкам Усеўладдзя, ён адправіў Фараміра ўтрымліваць умацаванні Рамас Эхара ў прадмесцях Мінас-Цірыта, нягледзячы на відавочную растрату сіл. Калі Фарамір вярнуўся з поля бою цяжка параненым і ў дадатак паражоным Чорнай Хваробай, Дэнетар канчаткова страціў цікавасць да жыцця, з-за чаго паспрабаваў скончыць жыццё самагубствам — спаліць сябе і Фараміра, якога меркаваў безнадзейным. Пры гэтым ён да апошняй гадзіны не жадаў прызнаваць Арагорна каралём і падазраваў Гандальфа ў жаданні ўзвесці на прастол Гондара сваю марыянетку. Аднак дзякуючы мужнасці Перэгрына Тука і варты крэпасці Берэганда, а таксама хуткаму ўмяшанню Гандальфа, Фарамір не быў спалены, а пазней вылечаны. Дэнетар жа, які канчаткова звар'яцеў, маладушна пакінуў армію на Гандальфа, а сам загінуў у агні.
Вобраз Дэнетара ў адаптацыях
[правіць | правіць зыходнік]- У кінатрылогіі Пітэра Джэксана (фільмы «Дзве вежы» і «Вяртанне караля») ролю Дэнетара выканаў аўстралійскі кінаакцёр Джон Ноўбл, атрымаўшы за ўдзел у здымках адразу некалькі ўзнагарод, у тым ліку National Board of Review USA, Screen Actors Guild Award і Broadcast Film Critics Association USA Award.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ Толкин, Дж. Р. Р. Властелин Колец. Возвращение Короля. — М.: АСТ, 2010. — 439 с.: ил. — ISBN 978-5-17-056784-3. (книга 5, глава 5)
