Еўдакія Барысаўна Пасько

Еўдакія Барысаўна Пасько
руск.: Евдокия Борисовна Пасько
Дата нараджэння 30 снежня 1919(1919-12-30)
Месца нараджэння
Дата смерці 27 студзеня 2017(2017-01-27) (97 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Месца працы
Грамадзянства
Прыналежнасць СССР
Род войскаў Ваенна-паветраныя сілы СССР
Званне старшы лейтэнант
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Герой Савецкага Саюза
ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Дружбы народаў Ордэн Чырвонай Зоркі медаль Жукава юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «60 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» юбілейны медаль «65 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «70 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» медаль «За абарону Каўказа» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Трыццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» юбілейны медаль «Сорак гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «Ветэран працы» юбілейны медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» юбілейны медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР» медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Еўдакія Барысаўна Пасько (30 снежня 1919, Ліпенка, Туркестанская АССР — 27 студзеня 2017, Масква) — савецкая ваенная лётчыца, штурман эскадрыллі 46-га гвардзейскага начнога бамбардзіровачнага авіяцыйнага палка, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў сяле Ліпенка (цяпер — Джэты-Агузскага раёна Ісык-Кульскай вобласці Кыргызстана) у сялянскай сям’і. Украінка.

У 1938 годзе скончыла 10-ы клас 25-й школы горада Барнаула і паступіла на механіка-матэматычны факультэт МДУ. З чацвёртага курса ўніверсітэта пайшла добраахвотнікам у войска — была залічана ў ліку сямнаццаці студэнтак універсітэта ў авіягрупу № 122 (авіягрупу М. М. Раскавай). Скончыўшы паскораныя штурманскія курсы ў авіяцыйнай школе горада Энгельс, з мая 1942 года да канца вайны была штурманам эскадрыллі 46-га гвардзейскага начнога бамбавальнага авіяцыйнага палка. Член КПСС з 1943 года.

Паводле даных лётнай кніжкі, здзейсніла 790 баявых вылетаў і 10 вылетаў на спецзаданні. Агульны налёт склаў 1220 гадзін. На пазіцыі ворага было скінута больш за 100 тон бомб. Пацверджана знішчэнне чатырох складоў з гаручым, трох з боепрыпасамі, трох пражэктараў, дзвюх перапраў, 11 аўтамашын і аднаго самалёта на зямлі; 157 моцных выбухаў, 109 ачагоў пажару. Акрамя таго, у тыле праціўніка было скінута да 2 мільёнаў лістовак.

Шэсць братоў Еўдакіі Пасько змагаліся з гітлераўскімі захопнікамі са зброяй у руках, пяцёра з іх загінулі ў баях.

У канцы 1945 г. гвардыі старшы лейтэнант Е. Б. Пасько звольнены ў запас. Пазней ёй было прысвоена воінскае званне «капітан».

Вярнулася ў Маскву і паспяхова скончыла апошнія курсы мехмата МДУ (1949), аспірантуру. На працягу 33 гадоў працавала старшым выкладчыкам Маскоўскага вышэйшага тэхнічнага вучылішча.

Пахаваная з вайсковымі ўшанаваннямі на Траекураўскіх могілках Масквы.