Жазэ Рамуш-Орта

Жазэ Рамуш-Орта
парт.: José Ramos-Horta
Сцяг2-і Прэзідэнт Усходняга Тымора
20 мая 2007 — 20 мая 2012
Папярэднік Шанана Гужмау
Пераемнік Таўр Матан Руак
Сцяг2-і Прэм'ер-міністр Усходняга Тымора  (англ.) (бел.
26 чэрвеня 2006 — 19 мая 2007
Папярэднік Мары Алкатыры  (англ.) (бел.
Пераемнік Эстаніслау да Сілва  (англ.) (бел. (в. а.), Шанана Гужмау
Нараджэнне 26 снежня 1949(1949-12-26)[1] (74 гады)
Жонка Ана Пінта  (англ.) (бел. (у разводзе)
Дзеці Лора Орта парт.: Loro Horta
Веравызнанне Каталіцтва
Партыя Беспартыйны
Адукацыя Акадэмія міжнароднага права
Антыяхійскі каледж  (англ.) (бел.
Міжнародны інстытут правоў чалавека  (англ.) (бел.
Калумбійскі ўніверсітэт
Прафесія Адвакат, юрыст
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды Нобелеўская прэмія міру, Ордэн Свабоды (Вялікі крыж)
Сайт ramoshorta.com (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жазэ Мануэл Рамуш-Орта (парт.: José Manuel Ramos-Horta, нар. 26 снежня 1949(1949-12-26)[1], Дылі, Portuguese Timor[d][2][3][…]) — дзейсны прэзідэнт Усходняга Тымору. Адзін з заснавальнікаў РФНУТ.

З пачатку 1970-х у руху за незалежнасць Усходняга Тымору. Займаў пасаду «міністра замежных спраў у выгнанні» (1975, 2000—2002).

У 1996 разам з біскупам Карлушам Белу атрымаў Нобелеўскую прэмію міру.

Пасля набыцця Усходнім Тыморам незалежнасці ў 2002 стаў міністрам замежных спраў новай дзяржавы, а ў 2006—2007 — прэм'ер-міністр Усходняга Тымору.

З 20 мая 2007 — другі прэзідэнт пасля абвяшчэння незалежнасці краіны.

10 лютага 2008 быў цяжка паранены ў жывот з прычыны замаху арганізаванага экстрэмісцкай арганізацыяй баевікоў Усходняга Тымору. Пры замаху лідар баевікоў, Алфрэду Рэйнаду, загінуў.

Зноскі

  1. ↑ а б José Ramos-Horta // Brockhaus Enzyklopädie
  2. ↑ а б http://online.wsj.com/article/SB117883488581399103.html?mod=googlenews_wsj
  3. ↑ а б http://www.theaustralian.com.au/archive/news/timor-rebels-lover-blamed/story-e6frg6t6-1111116103960

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]