Жазэ Эдуарду душ Сантуш

Жазэ Эдуарду душ Сантуш
парт.: José Eduardo dos Santos
2-і прэзідэнт Анголы 21 верасня 1979 — 26 верасня 2017
Папярэднік	Лусіа Лара
Пераемнік	Жуан Ларэнсу
міністр замежных спраў Анголы^[d] 11 лістапада 1975 — 10 снежня 1977
Нараджэнне	28 жніўня 1942(1942-08-28)[1][2]^[…] Луанда, Партугальская Заходняя Афрыка^[d]
Смерць	8 ліпеня 2022(2022-07-08)[3] (79 гадоў) Барселона, Барселонес^[d], сталічная акруга Барселона^[d], правінцыя Барселона, Каталонія, Іспанія
Імя пры нараджэнні	парт.: José Eduardo Van Dunen
Жонка	Ana Paula dos Santos^[d]
Дзеці	Isabel dos Santos^[d], José Filomeno dos Santos^[d], Coréon Dú^[d][4] і Welwitschia dos Santos^[d][4]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	МПЛА
Адукацыя	Азербайджанскі дзяржаўны ўніверсітэт нафты і прамысловасці
Аўтограф
Званне	генерал арміі
Узнагароды	honorary doctor of the Peoples' Friendship University of Russia^[d] (1998)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жазэ Эдуарду душ Сантуш (парт.: José Eduardo dos Santos, нар. 28 жніўня 1942, Луанда, Ангола — 8 ліпеня 2022, Барселона, Іспанія) — другі прэзідэнт Анголы (1979—2017).

Біяграфія

Нарадзіўся 28 жніўня 1942 года ў сталіцы Анголы Луандзе ў сям’і муляра і хатняй гаспадыні. Скончыў пачатковую школу і луандыйскі Нацыянальны ліцэй. У палітыку прыйшоў адразу пасля школы, удзельнічаў у партызанскім руху, заснаваў моладзевае аддзяленне МПЛА. У лістападзе 1961 года ў сувязі з распачатых рэпрэсіямі партугальскіх каланізатараў Жазэ душ Сантуш, таемна пакінуўшы краіну, накіраваўся ў Конга. Верачы ў тое, што толькі ўзброеная барацьба зможа выгнаць партугальскіх каланізатараў, ён уступіў у АПЛА — партызанскай арганізацыі МПЛА.

У 1963—1969 гг. вучыўся ў Азербайджанскім інстытуце нафты і хіміі (СССР). У ВНУ ён узначаліў гурток змагароў за свабоду Анголы. Атрымаўшы прафесію інжынера-нафтавіка, душ Сантуш па сваёй спецыяльнасці ніколі нідзе не працаваў, але веды, атрыманыя ім у універсітэце па тэлекамунікацыйных сістэмах, спатрэбіліся яму ў 1970—1974 гг. у баях на поўначы Анголы.

У 1974 годзе прызначаны каардынатарам аддзела замежных спраў партыі МПЛА, з’яўляючыся яе прадстаўніком у Югаславіі і Рэспубліцы Конга. У гэтым жа годзе ён становіцца членам Палітбюро ЦК МПЛА. У 1975 годзе, пасля здабыцця Анголай незалежнасці, ён становіцца міністрам замежных спраў.

Пасля смерці першага прэзідэнта Анголы Агасціна Нета 21 верасня ён стаў старшынёй МПЛА, прэзідэнтам Анголы і галоўнакамандуючым ФАПЛА (Народны ўзброенымі сіламі вызвалення Анголы). У 1980 годзе стаў старшынёй Народнай Асамблеі ангольскага Рэспублікі.

На першых усеагульных свабодных выбарах у верасні 1992 абраны Прэзідэнтам Анголы.

Зноскі

1. Jose dos Santos // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5375741"></a>
2. José Eduardo dos Santos // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. Angola's former president dos Santos dies aged 79
4. https://cnnportugal.iol.pt/angola/jose-eduardo-dos-santos/jose-eduardo-dos-santos-filomeno-presente-no-funeral-tchize-e-isabel-dao-os-parabens-ao-pai-nas-redes-sociais/20220828/630b4eed0cf26256cd331719

Літаратура

• Сантуш Жазэ Эдуарду душ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 162. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).