Жан-Франсуа Шампальён | |
---|---|
фр.: Jean-François Champollion | |
| |
Дата нараджэння | 23 снежня 1790[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 4 сакавіка 1832[1][2][…] (41 год) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | Jacques Champollion[d] |
Жонка | Rosine Blanc[d] |
Род дзейнасці | егіптолаг |
Навуковая сфера | гісторыя, лінгвістыка, археалогія, егіпталогія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Antoine Isaac Silvestre de Sacy[d] |
Вядомыя вучні | Francesco Salvolini[d] і Karl Richard Lepsius[d] |
Вядомы як | заснавальнік егіпталогіі, які здолеў расшыфраваць егіпецкія іерогліфы |
Член у |
|
Узнагароды | Кавалер тасканскага ордэна Святога Джузэпэ (Святога Іосіфа) |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жан-Франсуа Шампальён (фр.: Jean-François Champollion; 23 снежня 1790 — 4 сакавіка 1832) — французскі гісторык-арыенталіст і лінгвіст, заснавальнік егіпталогіі.
Дзякуючы праведзенай ім расшыфроўцы тэксту Разецкага каменя 14 верасня 1822 г. зрабілася магчымым чытанне егіпецкіх іерогліфаў і далейшае развіццё егіпталогіі як навукі.
Вучыўся ў Школе ўсходніх моў у Калеж дэ Франс (1807—09). 3 1809 выкладаў ва ўніверсітэце Грэнобля (з 1818 прафесар). Быў членам Французскага Геаграфічнага таварыства.
Пасля шматгадовай працы над дэшыфроўкай егіпецкіх іерогліфаў у 1822 прачытаў надпіс на Разецкім камені; распрацаваў прынцыпы дэшыфроўкі і вызначыў паслядоўнасць развіцця егіпецкага іерагліфічнага пісьма (іерагліфічнае, іератычнае, дэматычнае). У 1824—26 вывучаў егіпецкія помнікі ў музеях Італіі, потым працаваў хавальнікам Егіпецкага музея ў Луўры. У 1828—30 кіраваў экспедыцыяй у Егіпет, сабраў і скапіраваў шмат егіпецкіх тэкстаў, помнікаў і выяў. У 1831 узначаліў першую ў свеце кафедру егіпталогіі ў Калеж дэ Франс. Склаў першыя граматыку і слоўнік старажытнаегіпецкай мовы.