Jeanna Bauck | |
---|---|
Дата нараджэння | 19 жніўня 1840[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 27 мая 1926[1][2] (85 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Бацька | Вільгельм Баук[d][2] |
Род дзейнасці | мастачка, настаўніца |
Жанр | партрэт |
Уплыў | Адольф Эрхарт[d][2], Альберт Флам[d][2], Юзаф Брант[2] і Дзітрых Лангко[d][2] |
Член у | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жанна Марыя Шарлота Баук (швед. Jeanna Maria Charlotta Bauck; 19 жніўня 1840, Стакгольм — 27 траўня 1926, Мюнхен) — шведска-нямецкая мастачка. Вядомая сваёй асветніцкай дзейнасцю і супрацоўніцтвам з мастачкай Бертай Вегман.
Нарадзілася ў Стакгольме ў 1840. Яе бацькамі былі Карл Вільгельм Баук, выкладчык музыкі і музычны крытык нямецкага паходжання, і шведка Даратэа Фрэдрык. У яе таксама была сястра Ганна Люсія Баук і два браты, Эмануэль і Ёхан[6].
У 1863 годзе Жанна пераехала ў Германію, дзе вучылася ў выдатных выкладчыкаў таго часу: спачатку ў Дрэздэне ў Адольфа Эрхардта, потым у Дзюсельдорфе ў Альберта Флама, затым у Мюнхене[7] ў Юзэфа Брандта. Большую частку сваіх першых пейзажаў яна пісала ў Мюнхене разам з мастаком-акадэмікам Ёханам Дзідрыхам Лангко, які належаў да Барбізонскай школы жывапісу[8][9].
У Мюнхене Жанна пазнаёмілася з мастачкай Бертай Вегман, якая стала яе сяброўкай. Абедзве жанчыны разам здымалі пакой, карысталіся агульнай майстэрняй і неаднаразова пісалі партрэты адна адной. Да гэтага перыяду адносіцца карціна Жанны Баук «Берта Вегман, якая піша партрэт» (1870), на якой Вегман адлюстравана за мальбертам, спінай да гледача, засяроджаная над партрэтам мужчыны, які сядзіць у крэсле. Крытыкі адзначаюць, што ў гэтай карціне перавернутыя традыцыйныя ролі, пры якіх погляд мужчыны накіраваны на жанчыну-аб’ект.[10]
У 1880 годзе Баук і Вегман пераехалі жыць у Парыж. Абедзве мастачкі выстаўлялі свае працы ў Парыжскім салоне. У 1881 годзе Берта Вегман напісала вядомы партрэт Жанны Баук. Адкрытая, упэўненая ў сабе жанчына прама і смела глядзіць на гледача. Побач з ёй намаляваныя атрыбуты яе прафесіі — палітра і пэндзаль. У руках Жанна трымае кнігу — сімвал адукаванасці; за яе спінай віднеюцца парыжскія дахі.
У 1882 годзе Брук вярнулася ў Мюнхен, дзе адкрыла школу для жанчын-мастачак. Затым, з 1897 па 1904 год, яна жыла ў Берліне, дзе таксама выкладала ў мастацкай школе для жанчын, «Аб’яднанне берлінскіх мастачак». Адной з яе вучаніц была Паўла Мадэрзон-Бекер, якая надзвычайна шанавала сваю настаўніцу і захаплялася ёй[11]. Разам з выкладаннем Баўк працягвала пісаць, пераважна пейзажы і партрэты.
Жанна Баку неаднаразова выстаўляла свае працы ў Стакгольмскай акадэміі мастацтваў, удзельнічала ў міжнародных выставах, напрыклад у Сусветнай выставе 1893 года.
Памерла ў Мюнхене ў 1926 годзе.