Жанін Аньес

Жанін Аньес
Сцяг в.а. Прэзідэнт Балівіі Сцяг
12 лістапада 2019 — 8 лістапада 2020
Папярэднік Эва Маралес
Адрыяна Сальвацьера (в.а)
Пераемнік Луіс Арсе
Нараджэнне 13 чэрвеня 1967(1967-06-13)[1] (57 гадоў)
Імя пры нараджэнні ісп.: Jeanine Áñez Chávez
Веравызнанне каталіцтва
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жанін Аньес Чавес (ісп.: Jeanine Áñez Chávez, нар. 13 жніўня 1967, Трынідад, Бені, Балівія) — балівійскі палітык і юрыст. Сенатар, які прадстаўляе дэпартамент Бені. Стала выконваючым абавязкі прэзідэнта Балівіі пасля адстаўкі прэзідэнта Эва Маралеса, выкліканай масавымі пратэстамі і ваенным мемарандумам.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Раннія гады

[правіць | правіць зыходнік]

Аньес нарадзілася ў горадзе Трынідад. Была медыя-дырэктарам У Totalvision.

З 2006 па 2008 год працавала ў складзе Устаноўчага сходу для распрацоўкі праекта новай Канстытуцыйнай Хартыі. Яна была членам Устаноўчага сходу па даручэнні арганізацыі і структуры краіны, а таксама працавала ў складзе судовай улады[3].

Палітычная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У 2010 годзе яна была абраная сенатарам ад партыі «Прагрэс плана Балівіі і нацыянальнай канвергенцыі», якая прадстаўляе Дэпартамент Бені ў Нацыянальным Сходзе[4]. Да 2019 года Аньес была другім віцэ-прэзідэнтам Сената, а яе намеснікам быў Франклін Вальдзівія Лейг.

У 2011 годзе Аньес выступіла супраць зацвярджэння ўрадам Маралеса фінансавага законапраекта для будаўніцтва шашы Віла Тунары—Сан-Ігнасіа-дэ-Моксас. Яна сцвярджала, што гэта не было адобрана з належнай увагай да карэнных народаў і установам рэгіёну, заявіўшы, што «правы карэнных народаў былі парушаныя».

У 2012 годзе Аньес і яго калега па заканадаўчым сходзе Адрыян Аліва прадставілі справаздачу Камісіі па правах чалавека Палаты дэпутатаў Уругвая ў спробе аддаць галоснасці парушэння правоў чалавека ў Балівіі. Па дадзеных Упраўлення ААН па справах бежанцаў і УВКБ, у той час было каля 600 балівійскіх выгнаннікаў або бежанцаў, 100 палітычных зняволеных і не менш за 15 выпадкаў катаванняў. Вярхоўны камісар ААН па правах чалавека заявіў, што ў Балівіі «крызіс у сферы адпраўлення правасуддзя». Таксама ў 2012 годзе Аньес быў абраны прадстаўніком Балівіі ў парламент Амазонкі.

У 2013 годзе прайшла серыя агульнанацыянальных страйкаў і пратэстаў супраць урада ДКС па нагоды скарачэння месцаў у палаце дэпутатаў Бені, Панда і Чукісаке. Як сенатар ад Бені, Аньес далучыўся да пікетаў і была сярод шасці заканадаўцаў і тузіны прадстаўнікоў карэнных народаў НСАМК, якія абвясцілі галадоўку ў знак пратэсту супраць закона, прынятага большасцю ДКС ў абедзвюх палатах[5][6].

У 2014 годзе Аньес паскардзіўся на недастатковую фінансавую празрыстасць ўрада. Запыты апазіцыйных заканадаўцаў аб прадастаўленні справаздач, з дапамогай якіх яны маглі б правяраць дзейнасць дзяржавы, былі адкладзеныя, і ў 499 з 1979 выпадкаў за перыяд 2013—14 гг. Адказу не было. Згодна з рэгламентам Палаты дэпутатаў, уладам было дадзена 10 рабочых дзён для адказу на запыт аб прадстаўленні справаздачы і 15 дзён у Сенаце[7]. Калі на запыт аб пісьмовым справаздачы не адказалі, можа быць вынесены судовы забарона на 48 гадзін. Аньес сказала, што ў многіх выпадках гэтыя прадпісанні ігнараваліся і меў месца «адмовы ў прадастаўленні інфармацыі». Многія з праектаў мелі вялікія бюджэты з некалькімі зацікаўленымі бакамі, для якіх доступ яшчэ больш абмежаваны[8].

Часовы ўрад

[правіць | правіць зыходнік]

10 лістапада 2019 года прэзідэнт краіны Эва Маралес падаў у адстаўку. Услед за ім віцэ-прэзідэнт Балівіі Альвара Гарсія Лінера адмовіўся ад выканання абавязкаў прэзідэнта. Акрамя яго, ад выканання абавязкаў прэзідэнта адмовіліся таксама спікер сената Адрыяна Сальвац’ера і старшыня палаты прадстаўнікоў Віктар Борда. Першы віцэ-спікер сената краіны таксама адмовіўся ўступіць на пасаду прэзідэнта. Наступнай у чарзе апынулася Жанін Аньес як другой віцэ-спікер сената. Па стане на 10 лістапада 2019 года яна з’яўлялася самай высокапастаўленай службовай асобай у правапераемстве на пасаду прэзідэнта Балівіі. Яна і прыняла выкананне абавязкаў прэзідэнта на сябе.

Пасля гэтага яна правяла прэзідэнцкія выбары і ўжо праз год перадала ўладу законна абранаму Луісу Арсэ.

Пасля адстаўкі

[правіць | правіць зыходнік]

Цераз паўгода пасля адстаўкі, у сакавіку 2021 года была арыштавана па абвінавачанні ў дзяржаўным перавароце[9]. 11 чэрвеня 2022 прысуджана да 10 гадоў зняволення.

Прыватнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Замужам за калумбійскім палітыкам Эктарам Эрнанда Інкап’е Карвахалем. Муж балатаваўся ў Сенат Калумбіі ад кансерватараў. Набраў 0,01 % галасоў. Пляменнік Карлас Анес Дорада — наркатрафікант[10], затрыманы за кантрабанду паўтоны какаіну[11].

Зноскі

  1. ↑ https://web.archive.org/web/20191111145518/https://web.senado.gob.bo/senadoras-es/jeanine-%C3%A1%C3%B1ez-ch%C3%A1vez Праверана 13 лістапада 2019.
  2. ↑ https://www.workwithdata.com/person/jeanine-anez-1967 Праверана 27 верасня 2024.
  3. ↑ Bolivia: Who is Jeanine Anez?. Cronista. Праверана 11 November 2019.
  4. ↑ "Jeanine Añez Chávez"(ісп.). vicepresidencia.gob.bo. Праверана 21 April 2014.
  5. ↑ Conflict over seats worsens, there are three pickets of strikers (ісп.). Página Siete (4 кастрычніка 2019). Архівавана з першакрыніцы 4 жніўня 2020. Праверана 9 лістапада 2020.
  6. ↑ Bolivian opposition members start hunger strike against reduction of seats (ісп.). Página Siete (4 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 17 кастрычніка 2020. Праверана 9 лістапада 2020.
  7. ↑ They denounce obstacles in access to information for auditing (ісп.). Página Siete (8 лютага 2014). Архівавана з першакрыніцы 14 кастрычніка 2020. Праверана 9 лістапада 2020.
  8. ↑ Bolivia: Allegations of corruption, fraud and mismanagement of public companies during the years of Evo Morales accumulate (ісп.). Infobae (22 снежня 2019).
  9. ↑ Bolivia: arrestata l'ex presidente Jeanine Anez Архівавана 13 сакавіка 2021. (італ.)
  10. ↑ https://eldeber.com.bo/56434_el-narcotrafico-va-mas-alla-de-lo-politico-partidario(недаступная спасылка) El narcotráfico va más allá de lo político-partidario
  11. ↑ https://olivre.com.br/bolivianos-sao-presos-em-tangara-com-quase-meia-tonelada-de-cocaina Bolivianos são presos em Tangará com quase meia tonelada de cocaína