Жужаль шчыгрынавы |
|
Навуковая класіфікацыя |
---|
|
Міжнародная навуковая назва |
---|
Carabus coriaceus Linnaeus, 1758
|
Падвіды |
---|
- Carabus coriaceus banaticus Redtenbacher, 1849
- Carabus coriaceus cerisyi Dejean, 1826
- Carabus coriaceus coriaceus Linnaeus, 1758
- Carabus coriaceus dalmaticus Gehin, 1885
- Carabus coriaceus hopffgarteni Kraatz, 1878
- Carabus coriaceus kindermanni Waltl, 1838
- Carabus coriaceus mediterraneus Born, 1906
- Carabus coriaceus mopsucrenae Peyron, 1858
- Carabus coriaceus ressli Mandl, 1961
- Carabus coriaceus rugifer Kraatz, 1877
|
|
Жужаль шчыгрынавы (Carabus coriaceus) — насякомае сямейства жужаляў.
Даўжыня жука 30-42 мм, чорны, паверхня надкрылаў матавая, маршчыністая.
Від дастаткова шырока трапляецца ў Еўропе. Мяжа пашырэння даходзіць да 64° паўночнай шыраты. У Беларусі сустракаецца па ўсёй тэрыторыі.
Месцы пражывання: лясы розных тыпаў (на поўдні Беларусі аддае перавагу хвойнікам чарнічным).
Лясны від. Зімуе ў фазе лічынкі, развіццё якіх заканчваецца вясной. Маладыя імага паяўляюцца ў чэрвені-ліпені. Максімальная актыўнасць у жніўні-верасні. Корміцца малюскамі, насякомымі і іх лічынкамі
- Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1993. ISBN 5-85700-095-5