Жуль Дэжэрын

Жуль Дэжэрын
фр.: Jules Dejerine
Дата нараджэння 3 жніўня 1849(1849-08-03)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 лютага 1917(1917-02-26)[1][2][…] (67 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Жонка Augusta Déjerine-Klumpke[d]
Дзеці Yvonne Sorrel-Dejerine[d]
Род дзейнасці неўролаг, урач
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцыны[d] (1879)
Альма-матар
Вядомыя вучні Жан Лерміт[d], Gustave Roussy[d], Oskar Vogt[d], Georges Heuyer[d] і Léon Ingelrans[d]
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жуль Дэжэрын (фр.: Jules Dejerine; 3 жніўня 1849, Жэнева — 26 лютага 1917, Парыж) — французскі неўрапатолаг, анатам, член французскай медыцынскай акадэміі (1908).

Медыцынскую адукацыю атрымаў у Парыжы (1879). З 1879 дырэктар клінікі ў шпіталі (Парыж), з 1901 г. прафесар, загадчык кафедры гісторыі медыцыны і з 1910 г. загадчык кафедры нервовых хвароб у шпіталі Сальпетрыер (Парыж). Асноўныя работы прысвечанв пытанням клінічнай неўралогіі і анатоміі нервовай сістэмы, вывучэнню афазіі. Апісаў (сумесна з Г. Русо) разлады, характэрныя для пашкоджання глядзельнага груда; сумесна з Л. Ландузі — асаблівы тып прагрэсіўнай мышачнай дыстрафіі, а таксама разам з Ж. Сота вылучыў у асаблівую назалагічную форму гіпертрафічны прагрэсавальны міжтканкавы неўрыт дзіцячага ўзросту (хвароба Дэжэрына-Сота); устанавіў (1892) лакалізацыю пашкоджання пры так званай славеснай слепаце (цэнтр Дэжэрына).

Узнагароджаны ордэнам Ганаровага легіёна.

Зноскі

  1. ↑ а б Joseph Jules Dejerine // Who Named It? Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Jules Joseph Déjerine // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б Дежерин Жюль // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.