Замак Раканіджы

Славутасць
Замак Раканіджы
44°46′10″ пн. ш. 7°40′33″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктар Гварына Гварыні
Сайт ilcastellodiracconigi.it/…
polomusealepiemonte.beniculturali.it/… (італ.)
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Замак Раканіджы (Castello Reale di Racconigi) — загарадная рэзідэнцыя п’емонцкіх манархаў у мястэчку Раканіджы каля Кунеа. У ліку іншых рэзідэнцый Савойскага дому знаходзіцца пад аховай ЮНЕСКА як помнік Сусветнай спадчыны.

У Сярэднявеччы замак належаў маркграфам Салуца. У 1630 годзе перайшоў ва ўладанне малодшай, карыньянскай галіны Савойскага дому. Цяперашні будынак замка будаваўся ў другой палове XVII стагоддзя па праекце Гварына Гварыні. У канцы XVIII стагоддзя быў прыведзены ў адпаведнасць з навамоднымі прынцыпамі класіцызму. Флігелі былі дабудаваны ўжо пры Карле Альберце. У 1904 годзе ў замку нарадзіўся апошні італьянскі манарх, Умберта II.

Вялікая цікавасць для аматараў садова-паркавага мастацтва ўяўляе рэгулярны парк у Раканіджы, стварэнне якога прыпісваецца самому Ленотру. Сярод іншых паркавых павільёнаў маецца і дача ў рускім стылі, пабудаваная для размяшчэння Мікалая II, які падпісаў у Раканіджы руска-італьянскае пагадненне 1909.

Зноскі

  1. ↑ а б archINFORM — 1994. Праверана 31 ліпеня 2018.
  2. ↑ а б catalogo.beniculturali.it — 2014.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]