Збаражскія | |
---|---|
Тытул | Князі |
Перыяд існавання роду | XV стагоддзе — 1631 |
Месца паходжання | Вялікае Княства Літоўскае |
Падданства |
Вялікае Княства Літоўскае Рэч Паспалітая |
Маёнткі | Збаражскі замак |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Збаражскія — княжацкі род герба «Карыбут».
Паходзілі ад князя Васіля Нясвіцкага, які ў сярэдзіне XV ст. валодаў Збаражам на Валыні (адсюль прозвішча). У 1463 яго сыны Васіль, Сямён і Солтан падзялілі бацькаву спадчыну. Васіль атрымаў Збараж і вакольныя сёлы, у 1474 ён загінуў у падпаленым крымскімі татарамі Збаражы. Ад яго сына Міхала пайшоў род Вішнявецкіх, ад сына Сямёна — далейшы род 3баражскіх, ад сына Фёдара — роды Парыцкіх і Варанецкіх. Вызнавалі праваслаўе, з кан. XVI ст. — каталіцтва[1].
Галоўная рэзідэнцыя — Збаражскі замак. Пасля смерці Юрыя, апошняга прадстаўніка роду, у 1636 значная частка маёмасці перайшла да князёў Вішнявецкіх.