Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |
Змена клімату ў Танзаніі ўплывае на навакольнае асяроддзе, флору, фаўну і жыхароў Танзаніі. Тэмпература ў краіне павялічваецца, ад чаго рэзка расце верагоднасць інтэнсіўных ліўняў (якія прыводзяць да паводак) і перыядаў засухі.[1][2]
Недахоп вады становіцца ўсё больш сур’ёзнай праблемай, а ўзровень вады ў шматлікіх буйных вадаёмах рэзка панізіўся, уключаючы азёры Вікторыя, Танганьіка, Джыпэ, Руква і г. д.[3][1] Сельскагаспадарчая галіна Танзаніі, у якой занята больш за палову насельніцтва, асабліва ўразлівая, бо фермеры пераважна залежаць ад багарнага земляробства.[3] Акрамя таго, пачашчэнне інтэнсіўных ліўняў прывяло да паводак у краіне, нарабіўшы шкоду інфраструктуры і сродкам існавання.[4] Высокі працэнт насельніцтва Танзаніі жыве ўздоўж узбярэжжа і залежыць ад рыбалоўства і аквакультуры.[3] Чакаецца, што павышэнне ўзроўню мора і змяненне якасці вады паўплываюць на гэтыя вобласці і стануць пастаяннай праблемай для краіны.[3]
У 2007 годзе Танзанія распрацавала Нацыянальную праграму адаптацыйных дзеянняў (НПАД) у адпаведнасці з мандатам Рамачнай канвенцыі Арганізацыі Аб’яднаных Нацый аб змяненні клімату. НПАД вызначае галіны сельскай гаспадаркі, водазабеспячэння, аховы здароўя і энергетыкі як найуразлівейшыя сектары Танзаніі да змены клімату.[5] У 2012 годзе Танзанія распрацавала Нацыянальную стратэгію па змяненні клімату ў адказ на занепакоенасць датычна негатыўнага ўплыву кліматычных змен на сацыяльнае, эканамічнае і фізічнае асяроддзі краіны.[6]
У перыяд з 1981 па 2016 год у некаторых частках паўночнага ўсходу і большай частцы поўдня Танзаніі адзначана пашырэнне засушлівых абласцей.[2] Тым не менш, умераныя тэндэнцыі да ўвільгатнення назіраліся ў цэнтральнай частцы краіны, як і больш моцнае ўвільгатненне на паўночным захадзе. Выразная тэндэнцыя да пацяплення выяўляецца ў гадавой тэмпературы. Да 2090-х гадоў прагназуемае пацяпленне знаходзіцца ў прамежку ад 1,6 да 5,0 °C і раўнамерна шырыцца па ўсёй краіне.[2] Датычна колькасці ападкаў, існуе дакладная адпаведнасць паміж сярэдняй колькасцю дажджлівых дзён у годзе і павелічэннем колькасці ападкаў у асобным дажджлівым дні. У сукупнасці гэтыя змены прыводзяць да менш устойлівых ападкаў, як з вышэйшай верагоднасцю засушлівых перыядаў, так і з вышэйшай верагоднасцю інтэнсіўных ліўняў (што часта суправаджаюцца разводдзямі).[2] Наступствы моцных засух, паводак, мора жывёлы, неўраджаю і ўспышак хвароб (напрыклад, халеры і малярыі) будуць назірацца рэгулярна.[7]
Сельская гаспадарка (ўключаючы жывёлагадоўлю) — пануючы сектар эканомікі Танзаніі, які забяспечвае сродкі да існавання, даход і занятасць.[8] Аднак яго таксама прызнаюць найуразлівейшым да кліматычных змен сектарам.[5] Павышэнне тэмпературы на 2-4 °C можа змяніць размеркаванне сямі аграэкалагічных зон Танзаніі. Участкі, якія выкарыстоўваліся для вырошчвання шматгадовых культур, пагаршаюцца да вырошчвання аднагадовых культур. Змена клімату прывядзе да паскарэння росту раслін і скарачэння працягласці вегетацыйнага перыяду.[5] Уразлівасць сельскагаспадарчай галіны будзе ў зніжэнні ўраджайнасці розных культур, што ўзмацняецца зменлівасцю клімату і непрадказальнасцю сезоннасці, эрозіяй прыродных рэсурсаў і пагаршэннем навакольнага асяроддзя.[5]
Даследаванне 2011 года паказала, што на ўраджайнасць уплывае як павышэнне, так і зменлівасць тэмператур. Павышэнне тэмпературы на 2 °C на працягу вегетацыйнага перыяду, як прагназуецца да 2050 года, верагодна знізіць у Танзаніі ўраджайнасць рысу, сорга і кукурузы на 7,6 %, 8,8 % і 13 % адпаведна. Было выяўлена, што 20-працэнтнае павелічэнне пераменных ападкаў паміж сезонамі да 2050 года знізіць ураджайнасць рысу, сорга і кукурузы на 7,6 %, 7,2 % і 4,2 % адпаведна.[9] Напрыклад, моцная засуха ў Дадоме прывяла да зніжэння ўраджаю на 80 працэнтаў.[10]
У Танзаніі існуе шэраг захворванняў, адчувальных да змен клімату, якія могуць стаць больш распаўсюджанымі падчас засухі або разводдзя.[11][10] Напрыклад, хваробы, звязаныя з вільгаццю, такія як халера і малярыя, могуць так распаўсюджвацца па Танзаніі.[11]
У некаторых частках Танзаніі ўспышкі халеры былі звязаныя з павелічэннем колькасці ападкаў.[12] Успышкі халеры на паўночным усходзе, паўднёвым усходзе, у басейне возера Вікторыя і прыбярэжных раёнах Танзаніі былі выкліканы моцнымі ападкамі.[12][13] Даследаванні таксама паказалі, што пачатковая рызыка халеры павялічваецца на 15-19 % пры павышэнні тэмпературы на 1 °C.[14] Акрамя таго, прагназавалася, што ў 2030 годзе агульныя затраты на барацьбу з халерай, звязаныя са зменлівасцю клімату, складуць ад 0,32 % да 1,4 % нацыянальнага ВУП Танзаніі.[14][15]
Вядома, што захворванне на малярыю падчас ліўняў і спякоты найвышэйшае, бо яны робяць месцы пасялення камароў (такія як сажалкі, басейны, студні або свідравіны, ручаі, рэкі і каналы) прыдатным месцам для размнажэння.[16][13] Напрыклад, даследаванне, праведзенае ў акрузе Лушота, паказала, што выпадкі захворвання на малярыю часцей за ўсё назіраюцца ў сезоны моцных дажджоў і звязаныя з павышэннем тэмпературы.[13]
У 2007 годзе танзанійскі ўрад распрацаваў Нацыянальную праграму адаптацыйных дзеянняў (НПАД) у адпаведнасці з Рамачнай канвенцыяй Арганізацыі Аб’яднаных Нацый аб змяненні клімату. Агульнае мэта НПАД Танзаніі заключаецца ў тым, каб вызначыць неадкладныя меры па адаптацыі да глабальных кліматычных змен, якія былі б дастаткова надзейнымі для забеспячэння доўгачасовага ўстойлівага развіцця ва ўмовах зменлівага клімату.[5] НПАД вызначае сектары сельскай гаспадаркі, водазабеспячэння, аховы здароўя і энергетыкі як найуразлівейшыя сектары Танзаніі да змены клімату.[5] Адбываецца распаўсюджванне і пашырэнне недарагіх і лёгкадаступных тэхналогій, такіх як дроўныя печы, а таксама працяг укладанняў у альтэрнатыўныя крыніцы энергіі, такія як вецер і сонечная энергія.[15]
Танзанія азначыла прыярытэтныя меры па адаптацыі ў сваіх НПАД, а таксама розныя нацыянальныя галіновыя стратэгіі і навуковыя даследаванні.[17] НПАД дабілася поспеху ў заахвочванні ўключэння пытанняў змены клімату ў галіновую палітыку ў Танзаніі. Аднак міжгаліновае супрацоўніцтва, якое мае вырашальнае значэнне для ўвасаблення адаптацыйнай стратэгій, застаецца абмежаваным праз інстытуцыйныя цяжкасці, такія як дысбаланс улады, бюджэтныя абмежаванні і ўкаранёны галіновы падыход.[18] Большасць праектаў у Танзаніі адносяцца да сельскай гаспадаркі і кіравання воднымі рэсурсамі (арашэнне, водазберажэнне, збор дажджавой вады), аднак важную ролю адыгрываюць таксама энергетыка і турызм.[19]
У 2012 годзе Танзанія распрацавала Нацыянальную стратэгію па змене клімату ў адказ на занепакоенасць з нагоды негатыўных наступстваў змены клімату і яго зменлівасці для сацыяльнага, эканамічнага і фізічнага асяроддзя краіны.[6] У 2015 годзе Танзанія прадставіла сваю праграму Меркаваных нацыянальна вызначаных укладаў (англ.: Intended Nationally Determined Contributions, INDC).[20]