Зянон

грэчаскае
Род мужчынскае
Імя па бацьку Зянонавіч
Зянонаўна
Вытворныя формы Зен, Зе́нка, Зе́нька, Зянко́, Зяно́ўка, Зяну́к, Зяню́к, Зан, Занко́, За́нька, Занько́[1]
Іншамоўныя аналогі англ.: Zeno[1]
венг.: Zeno[1]
ісп.: Zenon[1]
італ.: Zenone, Zeno[1]
літ.: Zenonas, Zenas, Zenis, Zenius[1]
ням.: Zeno, Zenon[1]
польск.: Zenon[1]
руск.: Зено́н[1]
славацк.: Zenon[1]
славенск.: Zenon[1]
укр.: Зено́н, Зіно́н[1]
фр.: Zénon[1]
чэшск.: Zeno, Zenon[1]
Звязаныя артыкулы

якія пачынаюцца з «Зянон»

усе артыкулы з «Зянон»
* Вызначэнне Зянон у Вікіслоўніку.

Зяно́н (стар.-грэч.: Ζήνων — Зеўсаў, боскі) — мужчынскае імя грэчаскага паходжання.

Вядома на Беларусі з XVI ст. як Зенон (1696), Занон (1589), Зень (1585), Зенко (1540), Зенько (1540), Зенец (1556), Зан (1539), Зань (1589), Занко (1540), Занько (1589), Занец (1540), Занюта (1558). Вытворныя імёны: Зен, Зе́нка, Зе́нька, Зянко́, Зяно́ўка, Зяну́к, Зяню́к, Зан, Занко́, За́нька, Занько́[1].

Ад імя ўтвораны прозвішчы Зе́наў, Зя́наў, Зяно́віч, Зяне́віч, Зе́нкін, Зянке́віч, Зе́нчанка, Зе́нька, Зянько́, Зянько́ў, Зянько́віч, Зяньке́віч, Зе́нькавіч, Зяно́ўка, Зенуко́ў, Зяню́к, За́наў, Занко́віч, Занке́віч, За́нька, Занько́, Зенькаве́ц, Зане́ўскі, Зано́ўскі[1].

Імяніны: 30 студзеня, 3 сакавіка, 10, 12, 18, 28 красавіка, 7 мая, 22 чэрвеня, 28 жніўня, 3, 6, 17 верасня, 28 снежня[1].

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р Усціновіч, А. К. Зянон // Слоўнік асабовых уласных імён / А. К. Усціновіч; навук. рэд. А. А. Лукашанец. — Мінск: Літаратура і Мастацтва, 2011. — 24 с. — 1 200 экз. — ISBN 978-985-6941-10-1.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]