Каласняк пясчаны

Каласняк пясчаны
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя Клас:  Аднадольныя Парадак:  Метлюжкакветныя Сямейства:  Метлюжковыя Падсямейства:  Pooideae Трыба:  Triticeae Род:  Каласняк Від:  Каласняк пясчаны
Міжнародная навуковая назва
Leymus arenarius (L.) Hochst. (1848)
Сінонімы
Elymus arenarius L.basionym Elymus geniculatus Curtis, nom. inval. Frumentum arenarium (L.) E.H.L.Krause Hordeum arenarium (L.) Asch. Hordeum villosum Moench Triticum arenarium (L.) F.Herm.[1]
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   503432 NCBI   220462 EOL   1115442 GRIN   t:102161 IPNI   407309-1 TPL   kew-422570

Каласня́к пясчаны^[2][3] (Léymus arenárius) — від кветкавых травяністых раслін роду Каласняк (Leymus) сямейства Метлюжковыя (Poaceae).

Батанічнае апісанне

Каласняк пясчаны. Батанічная ілюстрацыя з кнігі Яна Копса «Flora Batava», 1800—1934

Шматгадовая травяністая расліна вышынёй 50—120^[3] см з доўгім паўзучым карэнішчам. Сцябло прамастойнае, баразнаватае, шызае. Лісце буйное, сядзячае, простае, суцэльнае, шарока-лінейнае, з гладкім краем і завостранай верхавінкай, шурпатае зверху. Знізу на лістах выразныя жылкі і шызы налёт. Суквецце — шчыльны прамы колас. Кветкавыя каласкі складаюцца з 4—6 кветак, асцюкоў не маюць і змяшчаюцца па 2—6 на галоўнай восі коласа. Плод — зярняўка.

Распаўсюджанне

Натуральная вобласць распаўсюджання знаходзіцца ў паўночнай палове Еўропы. Сустракаецца на прыморскіх пясках на поўначы еўрапейскай часткі Расіі. Занесены або інтрадуцыраваны ў Паўночную Амерыку і Грэнландыю^[4][5]. Святлолюбівая расліна, мезафіт і мезатроф^[6].

Цвіце ў чэрвені—ліпені^[3].

Гаспадарчае значэнне і прымяненне

Пашавая і сенакосная кармавая расліна. Выкарыстоўваецца таксама ў якасці замацавальніка пяскоў^[5].

У Ісландыі муку з зерня каласняка пясчанага прымешваюць пры падрыхтоўцы хлеба^[7].

Зноскі

1. Leymus arenarius: звесткі пра назву таксона на сайце The Plant List (version 1.1, 2013). (англ.) (Праверана 17 верасня 2012)
2. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
3. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз.
4. Губанов и др. 2002, с. 266.
5. Цвелёв 1976, с. 181.
6. Волоснец песчаный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
7. Дикие съедобные растения / Под ред. акад. В. А. Келлера; АН СССР; Моск. ботан. сад и Ин-т истории матер. культуры им. Н. Я. Марра. — М.: б. и., 1941. — С. 25. — 40 с.

Літаратура

• Кім Г. А. Каласняк // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 439—440.
• Волоснец песчаный // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2002. — Т. 1. Папоротники, хвощи, плауны, голосеменные, покрытосеменные (однодольные). — ISBN 8-87317-091-6.
• Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редакторы тома Р. Ю. Рожевиц и Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1934. — Т. II. — 778 + XXXIII с. — 5 175 экз.
• Цвелев Н. Н. Злаки СССР / Отв. ред. Ан. А. Фёдоров. — Л.: Наука, 1976. — 788 с. — 2 900 экз.

Спасылкі

• Волоснец песчаный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 17 верасня 2012)