Напярэдадні Каляднага тыдня нямецкія і англійскія салдаты выйшлі са сваіх акопаў, каб абмяняцца традыцыйнымі каляднымі віншаваннямі. Часам мужчыны з абодвух бакоў збіраліся на нічыйную зямлю напярэдадні Вігіліі і Каляд, каб размаўляць і абменьвацца ежай і сувенірамі. Былі таксама сумесныя пахаванні і абмен палоннымі; на некаторых сустрэчах яны разам спявалі калядкі. Салдаты гулялі паміж сабой у футбол. Аднак мірныя паводзіны не былі паўсюднымі; баі працягваліся ў адных сектарах, у іншых — абмяжоўваліся пагадненнямі пра спакой, каб забраць целы загінулых. У наступным годзе некалькі падраздзяленняў пагадзіліся на спыненне агню, але гэта перамір'е не атрымала такога шырокага распаўсюджвання, як у 1914 годзе. Часткова гэта было звязана з жорсткімі забаронамі на братанне камандаваннем абодвух бакоў. У 1916 годзе салдаты не абвясцілі перамір'е. Вайна стала яшчэ больш інтэнсіўнай пасля велізарных чалавечых страт падчас бітвы на Соме і бітвы пры Вердэне і выкарыстання атрутнага газу.
Каляднае перамір’е адлюстроўвала распаўсюджванне філасофіі "жыві і дай жыць іншым", калі пяхотныя падраздзяленні, якія знаходзіліся побач, перасталі атакаваць і аб’ядноўваліся ў невялікія брацтвы, размаўляючы альбо абменьваючыся цыгарэтамі. Часам такія брацтвы дазвалялі салдатам пераходзіць лініі, каб выратаваць параненых і дастаць целы загінуўшых таварышаў; была маўклівая дамоўленасць не страляць падчас адпачынку, трэніровак ці працы перад ворагам. Калядныя перамір’і былі асабліва важныя з-за колькасці ўдзельнікаў і ўзроўню іх удзелу (нават у вельмі мірных сектарах гэта лічылася дзівосным, калі кожны дзень адкрыта збіраліся дзясяткі людзей) і трактуецца як сімвалічны момант міру і чалавечнасці ў самыя жорсткія часы чалавечай гісторыі.
Каляднае перамір’е згадваецца ў многіх творах, а таксама ў папулярнай культуры.
Атмасфера, якая панавала на полі перамір’я, вельмі дакладна перадаецца знакамітай баладай «Каляды ў акопах» (словы і музыка Джона Маккатчэна). Ён заснаваны на рэальных падзеях, якія адбыліся на Заходнім фронце Першай сусветнай вайны.
Гэтыя падзеі паслужылі сюжэтам для мастацкага фільма 2005 года «З Калядамі».
Помнік Каляднаму перамір’ю быў адкрыты 11 лістапада 2008 года ў Фрэнінгене, Францыя.
Оболонкова М. А. Эпизод истории великой войны как элемент исторической памяти европейцев: Рождественское перемирие 1914 года // Вестник Пермского университета. Серия: История. — 2010. — В. 1 (13). — С. 8—14.
Кузнецова С.В. Память о первой мировой войне и европейская идентичность: пределы конструирования // Вестник Нижегородского университета им. Н. И. Лобачевского. — 2015. — № 5—6. — С. 75—80.
Ashworth, Tony. Trench Warfare 1914–1918: the live-and-let-live system (англ.). — London: Pan, 2000. — ISBN 0330480685.
Brown, Malcolm; Seaton, Shirley. Christmas Truce: The Western Front, 1914 (англ.). — New York: Hippocrene Books(англ.) (бел., 1984. — ISBN 0436071029.
Meeting in No Man's Land: Christmas 1914 and Fraternization in the Great War (англ.) / Brown, Malcolm. — London: Constable, 2007. — ISBN 978-1-84529-513-4. Originally published in French as Frères des Tranchées, 2005; containing:
Brown, Malcolm (2005). "The Christmas truce 1914: The British Story".
Cazals, Rémy (2005). "Good Neighbours".
Ferro, Marc (2005). "Russia: Fraternization and Revolution".
Mueller, Olaf (2005). "Brother Boche".
Dunn, Captain J. C. The War the Infantry Knew 1914–1919: A Chronicle of Service in France and Belgium (англ.). — London: Abacus, 1994. — ISBN 0-349-10635-5.
Riley, Jonathon 'Everyman's land': the second Christmas truce, 1915(англ.) // Welsh History Review(англ.) (бел. : journal. — 2017. — Т. 28. — № 4. — С. 711—722.
Weintraub, Stanley. Silent Night: The Story of the World War I Christmas truce (англ.). — London: Pocket, 2001. — ISBN 0-684-86622-6.
Michael, Jürgs. Der kleine Frieden im Großen Krieg: Westfront 1914: als Deutsche, Franzosen und Briten gemeinsam Weihnachten feierten (ням.). — München: Goldmann, 2005. — ISBN 3442153034.