Каліроі Парэн

Каліроі Парэн
грэч. Καλλιρρόη Παρρέν
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні грэч. Καλλιρρόη Σιγανού
Дата нараджэння 1861[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 15 студзеня 1940(1940-01-15)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Муж Jean Parren[d]
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменніца, журналістка
Узнагароды
ордэн Збавіцеля
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Вонкавыя выявы
Бюст у горадзе Платанія
Бюст Каліроі Парэн ў горадзе Рэтрымнан

Каліроі Парэн (грэч. Καλλιρρόη Παρρέν, народжаная Сигану (грэч. Σιγανού); 1861 — 1940) — грэчаская педагог, журналістка і пісьменніца; заснавальніца фемінісцкага руху ў Грэцыі.[2]

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў 1861 годзе (па іншых дадзеных у 1859 годзе[3]) у горадзе Ретымнан  (руск.) (бел. на востраве Крыт.

Дашкольную адукацыю атрымала ў школе манашак у Пірэі. Пасля гэтага вучылася ў адной з лепшых школ для дзяўчынак у Афінах. У 1878 годзе яна скончыла школу Αρσάκειον для падрыхтоўкі настаўнікаў. Стала адукаванай жанчынай, ведала шмат замежных моў, уключаючы рускую, французскую, італьянскую і англійскую.

Пасля заканчэння навучання была запрошаная ў Адэсу, дзе працавала на працягу двух гадоў у школе для дзяўчынак грэчаскай абшчыны горада. Затым працавала на працягу некалькіх гадоў у Адрыянопалі, дзе заснавала школу Zapeion таксама для грэчаскай абшчыны. Выйшаўшы замуж за французскага журналіста Жана Парэна (англ.: Jean Parren), які адкрыў французскае агенцтва друку ў Канстанцінопалі, яна ў рэшце рэшт пасяліўся ў Афінах.

У Афінах Каліроі занялася фемінісцкім рухам і пачала выпускаць у 1887 годзе часопіс для жанчын Εφημερίς των Κυριών («Жаночы часопіс»). Гэта выданне было цалкам прысвечана жанчынам і штотыдзень выходзіла да 1908 года. У 1908-1916 гг. часопіс выдаваўся два разы ў месяц. Спыніў сваё існаванне ў 1917 годзе, калі Парэн была сасланая урадам Элефтэрыяса Венізеласа на востраў Ідра  (руск.) (бел. за свае выступы супраць ўдзелу Грэцыі ў Першай сусветнай вайне на баку Антанты.[4]

Каліроі Парэн вядомая і іншымі сваімі ініцыятывамі. У Афінах яна супрацоўнічала з еўрапейскім і амерыканскім жаночым рухам, прадстаўляючы сваю газету на міжнародных канферэнцыях у Парыжы і ў Чыкага. Яна змагалася за правы жанчын у галіне атрымання адукацыі і працаўладкавання. У 1896 годзе яна заснавала Саюз грэчаскіх жанчын. У 1908 годзе дзякуючы яе намаганням быў створаны Нацыянальны савет жанчын Грэцыі, які супрацоўнічаў з Міжнародным саветам жанчын (англ.: International Council of Women). Яна напісала на грэчаскай мове кнігу «Гісторыя жанчын Грэцыі», якая ахоплівае перыяд з 1650 па 1860 гады.

Акрамя гэтага Каліроі стварыла літаратурны салон, вядомы як «Літаратурныя суботы». Яна сябравала з такімі пісьменнікамі і публіцыстамі, як Жульетай Адам  (руск.) (бел., Жулем Сымонам  (руск.) (бел., Грыгорыясам Ксенопуласам  (руск.) (бел., Косцісам Паламасам  (руск.) (бел.. Таксама сама была аўтарам некалькіх грэчаскіх раманаў, упершыню апублікаваных у яе «Дамском часопісе» пад псеўданімам Мая. Парэн лічыцца першай, прызнанай грамадскасцю, грэчаскай раманісткай за свае творы «Вызваленая», «Чарадзейка» і іншыя. За ёй рушылі ўслед пісьменніцы Аляксандра Пападопулу (1867-1906[5]), Ірыні Дэндрыну (1879-1974[6]), Юлія Драгумі (1858-1937[7]), Пенэлопа Дэльта.

Памерла 15 студзеня 1940 года ў Афінах.

Каліроі Парэн ўваходзіць у лік жанчын, удзельніц кампазіцыі «Паверх спадчыны  (руск.) (бел.». Была ўзнагароджана ордэнам Збавіцеля  (руск.) (бел. (першая з жанчын Грэцыі), срэбраным медалём Афінскай акадэміі і медалём горада Афіны.

Гл. таксама

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Kalliroi Parren // WomenWriters Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Kalliroi Siganou-Parren (англ.)
  3. ↑ Kallirroï Parren Siganou / Καλλιρόη Παρρέν Σιγανού   (фр.)
  4. ↑ Smith, Bonnie G. (2008). The Oxford Encyclopedia of Women in World History: 4 Volume Set. Oxford University Press. p. 188. ISBN 0-19-514890-8. {{cite book}}: Пададзена больш чым адно значэнне |ISBN= і |isbn= specified (даведка)
  5. ↑ Παπαδοπούλου Αλεξάνδρα — Εθνικό Κέντρο Βιβλίου(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2011. Праверана 7 мая 2017.
  6. ↑ Δενδρινού Ειρήνη — Εθνικό Κέντρο Βιβλίου(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 чэрвеня 2016. Праверана 7 мая 2017.
  7. ↑ Генеалогия Драгумисов

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]