g ∘ f , кампазіцыя f і g . Напрыклад, (g ∘ f )(c) = # .
У матэматыцы кампазіцыя функцый , ці суперпазіцыя функцый — гэта прымяненне адной функцыі к выніку другой.
Кампазіцыя функцый
G
{\displaystyle G}
і
F
{\displaystyle F}
звычайна абазначаецца
G
∘
F
{\displaystyle G\circ F}
, што абазначае прымяненне функцыі
G
{\displaystyle G}
к выніку функцыі
F
{\displaystyle F}
.
Няхай
F
:
X
→
Y
{\displaystyle F:X\to Y}
і
G
:
F
(
X
)
⊂
Y
→
Z
{\displaystyle G:F(X)\subset Y\to Z}
— дзве функцыі. Тады іх кампазіцыяй называецца функцыя
G
∘
F
:
X
→
Z
{\displaystyle G\circ F:X\to Z}
, вызначаная роўнасцю:
(
G
∘
F
)
(
x
)
=
G
(
F
(
x
)
)
,
x
∈
X
.
{\displaystyle (G\circ F)(x)=G(F(x)),\quad x\in X.}
Кампазіцыю дзвюх функцый могуць абазначаць тэрмінам «складаная функцыя ». Тым не менш, ён часцей ужываецца ў сітуацыі, калі на ўваход функцыі некалькіх зменных падаецца адразу некалькі функцый ад аднае ці некалькіх зыходных зменных. Напрыклад, складанай можна назваць функцыю
G
{\displaystyle G}
віду
G
(
x
,
y
)
=
F
(
u
(
x
,
y
)
,
v
(
x
,
y
)
)
,
{\displaystyle G(x,y)=F(u(x,y),v(x,y)),}
таму што яна ўяўляе сабой функцыю
F
{\displaystyle F}
, якой на ўваход падаюцца вынікі функцый
u
{\displaystyle u}
і
v
{\displaystyle v}
.
Кампазіцыя асацыятыўная :
(
H
∘
G
)
∘
F
=
H
∘
(
G
∘
F
)
.
{\displaystyle (H\circ G)\circ F=H\circ (G\circ F).}
Калі
F
=
i
d
X
{\displaystyle F=\mathrm {id} _{X}}
— тоеснае адлюстраванне на
X
{\displaystyle X}
, г.зн.
F
(
x
)
=
i
d
X
(
x
)
=
x
,
∀
x
∈
X
,
{\displaystyle F(x)=\mathrm {id} _{X}(x)=x,\quad \forall x\in X,}
то
G
∘
i
d
X
=
G
.
{\displaystyle G\circ \mathrm {id} _{X}=G.}
Калі
G
=
i
d
Y
{\displaystyle G=\mathrm {id} _{Y}}
— тоеснае адлюстраванне на
Y
{\displaystyle Y}
, г.зн.
G
(
y
)
=
i
d
Y
(
y
)
=
y
,
∀
y
∈
Y
,
{\displaystyle G(y)=\mathrm {id} _{Y}(y)=y,\quad \forall y\in Y,}
то
i
d
Y
∘
F
=
F
.
{\displaystyle \mathrm {id} _{Y}\circ F=F.}
Разгледзім прастору ўсіх біекцый мноства
X
{\displaystyle X}
на сябе і абазначым яе
F
X
{\displaystyle {\mathcal {F}}_{X}}
. Г.зн. калі
F
∈
F
X
{\displaystyle F\in {\mathcal {F}}_{X}}
, то
F
:
X
→
X
{\displaystyle F:X\to X}
— біекцыя. Тады
кампазіцыя функцый з
F
X
{\displaystyle {\mathcal {F}}_{X}}
з'яўляецца бінарнай аперацыяй ;
а
(
F
X
,
∘
)
{\displaystyle ({\mathcal {F}}_{X},\circ )}
— групай ;
i
d
X
{\displaystyle \mathrm {id} _{X}}
з'яўляецца нейтральным элементам гэтай групы;
адваротным да элемента
F
∈
F
X
{\displaystyle F\in {\mathcal {F}}_{X}}
з'яўляецца
F
−
1
∈
F
X
{\displaystyle F^{-1}\in {\mathcal {F}}_{X}}
— адваротная функцыя .
Група
(
F
X
,
∘
)
{\displaystyle ({\mathcal {F}}_{X},\circ )}
, увогуле кажучы, не камутатыўная , г.зн.
F
1
∘
F
2
≠
F
2
∘
F
1
.
{\displaystyle F_{1}\circ F_{2}\not =F_{2}\circ F_{1}.}
Хай
(
X
,
T
X
)
,
(
Y
,
T
Y
)
,
(
Z
,
T
Z
)
{\displaystyle (X,{\mathcal {T}}_{X}),(Y,{\mathcal {T}}_{Y}),(Z,{\mathcal {T}}_{Z})}
— тапалагічныя прасторы . Хай
f
:
X
→
Y
{\displaystyle f:X\to Y}
і
g
:
Y
→
Z
{\displaystyle g:Y\to Z}
— дзве функцыі,
y
0
=
f
(
x
0
)
,
f
∈
C
(
x
0
)
,
g
∈
C
(
y
0
)
{\displaystyle y_{0}=f(x_{0}),\;f\in C(x_{0}),\;g\in C(y_{0})}
. Тады
g
∘
f
∈
C
(
x
0
)
{\displaystyle g\circ f\in C(x_{0})}
.
Хай
f
,
g
:
R
→
R
,
y
0
=
f
(
x
0
)
,
f
∈
D
(
x
0
)
,
g
∈
D
(
y
0
)
.
{\displaystyle f,g:\mathbb {R} \to \mathbb {R} ,\;y_{0}=f(x_{0}),\;f\in {\mathcal {D}}(x_{0}),\;g\in {\mathcal {D}}(y_{0}).}
Тады
g
∘
f
∈
D
(
x
0
)
{\displaystyle g\circ f\in {\mathcal {D}}(x_{0})}
, і
(
g
∘
f
)
′
(
x
0
)
=
g
′
(
y
0
)
⋅
f
′
(
x
0
)
.
{\displaystyle (g\circ f)'(x_{0})=g'(y_{0})\cdot f'(x_{0}).}
Сложная функция // Математическая энциклопедия / И. М. Виноградов (гл. ред.). — Т. 4. — М.: Советская энциклопедия, 1984. Столбцы 1214—1216.