Клаўдзія Голдзін

Клаўдзія Голдзін
амер. англ.: Claudia
Дата нараджэння 14 мая 1946(1946-05-14) (78 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці эканаміст, выкладчыца ўніверсітэта
Навуковая сфера эканоміка[2], эканамічная гісторыя[d][2], history of education[d][2] і рынак працы[2]
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Роберт Фогель[4], Alfred E. Kahn[d] і Гэры Бекер
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клаўдзія Дэйл Голдзін (англ.: Claudia Dale Goldin; нар. 14 мая 1946(1946-05-14), Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк[1][6][7]) — амерыканскі эканаміст, гісторык эканомікі і спецыяліст па эканоміцы працы[7], а таксама па гендэрных пытанне[6]. Доктар філасофіі (1972), прафесар Гарвардскага ўніверсітэта і супрацоўніца Нацыянальнага бюро эканамічных даследаванняў, член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (2006) і Амерыканскага філасофскага таварыства (2015)[8]. Часцяком называецца ў ліку дзесяці самых уплывовых жанчын-эканамістаў у свеце[6]. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па эканоміцы (2023) за даследаванне праблематыкі гендэрнай няроўнасці на рынку працы.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў Нью-Ёрку яўрэйскай сям’і[9]; вырасла ў Бронксе, дзе яе бацькі — менеджэр тэкстыльнай фабрыкі Леон Голдзін (1918—2011)[10] і дырэктар сярэдняй школы Люсіль Голдзін (народжаная Разанская, 1919—2020)[11][12] — пасяліліся ў заснаваным страхавой кампаніяй MetLife жылым комплексе Паркчэстэр. З ранніх гадоў хацела стаць археолагам. Вучылася ў вышэйшай навуковай школе Бронкса. У 1967 годзе скончыла Карнельскі ўніверсітэт са ступенню бакалаўра эканомікі з адзнакай па ўсіх дысцыплінах, у 1969 годзе атрымала магістарскую ступень па эканоміцы ў Чыкагскім універсітэце, і ў 1972 годзе там жа — ступень доктара філасофіі па эканоміцы[7]. Яе настаўнікамі былі Альфрэд Кан, Гэры Бекер (нобелеўскі лаўрэат 1992 года) і Роберт Фогель (нобелеўскі лаўрэат 1993 года)[13].

У 1971—1973 гадах асістэнт-прафесар эканомікі Вісконсінскага ўніверсітэта ў Мадысане. У 1973—1979 гадах асістэнт-прафесар эканомікі Прынстанскага ўніверсітэта і ў 1987—1988 гадах там запрошаны фела. У 1982—1983 гадах член Інстытута перспектыўных даследаванняў. З 1979 года асацыіраваны, у 1985—1990 гадах поўны прафесар эканомікі Пенсільванскага ўніверсітэта, у 1983—1984 гадах дырэктар тамтэйшай аспірантуры. А з 1990 года, з’яўляючыся першай жанчынай-эканамістам у пастаянным штаце (як і ў Пенсільванскім універсітэце[6]), імянны прафесар (Henry Lee Professor) Гарвардскага ўніверсітэта[7]; у 1975—1976 гадах там запрошаны лектар эканомікі. У 1993—1994 гадах запрошаны фела Брукінгскага інстытута, у 1997—1998 гадах запрошаны вучоны Фонда Расела, у 2005—2006 гадах запрошаны супрацоўнік Інстытута перспектыўных даследаванняў Рэдкліфа. Дырэктар праграмы развіцця амерыканскай эканомікі (на працягу 28 гадоў да 2017 года) і асацыіраваны супрацоўнік Нацыянальнага бюро эканамічных даследаванняў[7].

У 2013 годзе прэзідэнт, а ў 1990—1991 гадах віцэ-прэзідэнт Амерыканскай эканамічнай асацыяцыі. У 1999—2000 гадах прэзідэнт, у 1988 годзе віцэ-прэзідэнт Асацыяцыі эканамічнай гісторыі. Член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук (1992), член таварыства кліаметрыкі з 2010 года, член Таварыства эканомікі працы з 2005 года, член Амерыканскай акадэміі палітычных і сацыяльных навук з 2006 года, член Эканаметрычнага таварыства з 1991 года[7].

У 1984—1988 гадах рэдактар Journal of Economic History, у цяперашні час асацыіраваны рэдактар Quarterly Journal of Economics (член яго рэдкалегіі з 1991) і член шэрагу рэдкалегій[7].

Муж і суаўтар — прафесар эканомікі Гарвардскага ўніверсітэта Лоўрэнс Кац.

Узнагароды[7]

[правіць | правіць зыходнік]
  • Стыпендыя Гугенхайма (1987—88)
  • 1990 — прэмія Рычарда Лестэра за выдатныя кнігі ў галіне эканомікі працы і працоўных адносін (за кнігу «Разуменне гендарнага разрыву»)
  • 1991 — Allan Sharlin Memorial Book Award[14]
  • 1994 — ганаровы Доктар гуманітарных навук Універсітэта Небраска
  • Spencer Foundation[en], Major Research Grants (1996—2003)
  • 1999 — Bogen Visiting Professor of Economics, яўрэйскі ўнівэрсытэт у Ерусаліме
  • 2000 — Professional achievement Citation Чыкагскага ўніверсітэта
  • 2002 — Marshall Lecturer Кембрыджа
  • 2008 — прэмія Р. Р. Хокінгса ад Асацыяцыі амерыканскіх выдаўцоў
  • 2009 — прэмія Рычарда Лестэра за выдатныя кнігі ў галіне эканомікі працы і працоўных адносін (за кнігу «Гонка паміж адукацыяй і тэхналогіяй»)
  • 2009 — прыз Мінсера ад Таварыства эканомікі працы за кар’ерныя дасягненні ў галіне эканомікі працы
  • 2009 — прыз Джона Команса ад ганаровага грамадства Омікрон Дэльта Эпсілон за кар’ерныя дасягненні
  • 2011 — ганаровы доктар honoris causa Лундскага ўніверсітэта
  • 2016 — прэмія ў вобласці эканомікі працы ад Інстытута эканомікі працы за выдатныя навуковыя дасягненні ў галіне эканомікі працы
  • 2017 — Lindahl Lectures[15]
  • 2018 — BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award
  • 2020 — Erwin Plein Nemmers Prize in Economics[en]
  • 2022 — Ганаровая ступень Doctor of Humane Letters, Дартмуцкі каледж[16]
  • 2023 — Нобелеўская прэмія па эканоміцы

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • Women Working Longer/ ed. C.D.Goldin, L.F. Katz — Chicago IL: University of Chicago Press, 2017
  • Goldin C. D., Olivetti C. Shocking Labor Supply: A Reassessment of the Role of World War II on U.S. Women’s Labor Supply, NBER Working Papers 18676, 2013
  • Goldin C. D., Katz L. F. The Race between Education and Technology — Cambridge, MA: The Belknap Press of Harvard University Press, 2008
  • Corruption and Reform: Lessons from America’s History/ ed. Goldin C.D., Glaeser E.L. — Chicago, IL: University of Chicago Press, 2006
  • The Defining Moment: The Great Depression and the American Economy in the Twentieth Century/ ed. M.Bordo, Goldin C.D., White E. — Chicago, IL:University of Chicago Press, 1998
  • The Regulated Economy: A Historical Approach to Political Economy/ ed. Goldin C.D., Libecap G. — Chicago, IL: University of Chicago Press, 1994
  • Strategic Factors in Nineteenth Century American Economic History/ ed. Goldin C.D., Rockoff H. — Chicago, IL: University of Chicago Press, 1992
  • Goldin C. D. Understanding the Gender Gap: An Economic History of American Women — New York: Oxford University Press, 1990
  • Goldin C. D. Urban Slavery in the American South, 1820 to 1860: A Quantitative History — Chicago, IL: University of Chicago Press, 1976
  • Goldin C. D. The economics of emancipation//Journal of Economic History 33(1), 1973, pp. 66–85
  • Goldin C. D. The Economist as Detective // Passion and Craft: Economists at Work. / ed. Szenberg M. — Ann Arbor: University of Michigan Press, 1998. ISBN 978-0-472-09685-5 (аўтабіяграфія)

Зноскі

  1. ↑ а б выгрузка даных Freebase — Google.
  2. ↑ а б в г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  3. ↑ Claudia Goldin Праверана 10 кастрычніка 2023.
  4. ↑ Матэматычная генеалогія — 1997.
  5. ↑ https://www.econometricsociety.org/society/organization-and-governance/fellows/current Праверана 6 красавіка 2023.
  6. ↑ а б в г Уокер 2018.
  7. ↑ а б в г д е ё ж The President and Fellows of Harvard College Bio for Claudia Goldin. Архівавана з першакрыніцы 28 жніўня 2016.
  8. ↑ APS Member History. Архівавана з першакрыніцы 18 верасня 2020. Праверана 15 лютага 2020.
  9. ↑ ‘She inspired me then; she inspires me now’: Sheryl Sandberg on Harvard professor winning the Nobel Prize (The Independent, October 9, 2023)
  10. ↑ Leon Goldin Obituary (Boulder Daily Camera, June 24, 2011)
  11. ↑ Lucille Goldin Obituary (Boulder Daily Camera, September 9, 2020)
  12. ↑ Lucille Rosansky Goldin (17 December, 1919 — 4 September, 2020)
  13. ↑ Interview with Claudia Goldin Архівавана 27 кастрычніка 2020. Federal Reserve Bank of Minneapolis
  14. ↑ Social Science History. Архівавана з першакрыніцы 16 сакавіка 2023. Праверана 16 сакавіка 2023.
  15. ↑ Claudia Goldin Архівавана 10 кастрычніка 2023. Department of Economics — Uppsala University, Sweden
  16. ↑ NFL Star Russell Wilson to Speak at Commencement | Dartmouth. Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2022. Праверана 17 мая 2022.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]