Клеменс Венцэль Лотар фон Метэрніх-Вінебург-Бейльштэйн |
---|
ням.: Klemens Wenzel Lothar von Metternich-Winneburg-Beilstein |
|
|
|
|
Папярэднік |
Іаган Філіп фон Штадыян |
Пераемнік |
Карл Людвіг фон Фікельмон |
|
Папярэднік |
Пасада заснавана |
Пераемнік |
Няма |
|
Нараджэнне |
15 мая 1773(1773-05-15) Кобленц, Трырскае архібіскупства, Свяшчэнная Рымская імперыя |
Смерць |
14 лютага 1859(1859-02-14) (85 гадоў) Вена, Аўстрыйская імперыя |
Месца пахавання |
|
Род |
House of Metternich[d] |
Бацька |
Franz Georg Karl von Metternich[d] |
Маці |
Maria Beatrix von Kageneck[d][1] |
Жонка |
Maria Eleonore von Kaunitz[d][2], Maria Antonia von Leykam[d][2] і Gräfin Melanie Zichy-Ferraris de Zich et Vásonykeö[d][2] |
Дзеці |
Richard von Metternich[d][1], Melanie Metternich-Zichy[d][1], Marie-Clementine Bagration[d], Maria Leopoldina Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1], Franz Karl Johann Georg von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1], Klemens Eduard von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1], Prince Viktor of Metternich-Winneburg-Beilstein[d][1], Princess Clementine Metternich[d][1], Maria Antonia Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1], Leontine von Metternich[d][1], Klemens Prinz von Metternich[d][1], Paul Fürst von Metternich[d][1], Maria Emilia Stephania Prinzessin von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1], Lothar Stephan Prinz von Metternich-Winneburg zu Beilstein[d][1] і Hermine von Metternich[d] |
Веравызнанне |
каталіцтва |
Член у |
|
Адукацыя |
|
Месца працы |
|
Аўтограф |
 |
Узнагароды |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Клеменс Венцэль Лотар фон Метэрніх (ням.: Klemens Wenzel Lothar von Metternich; 15 мая 1773, Кобленц — 11 чэрвеня 1859, Вена) — аўстрыйскі дзяржаўны дзеяч, дыпламат, міністр; князь, герцаг Портала, з роду Метэрніхаў.
Паходзіў са старажытнага дваранскага роду. 3 1801 аўстрыйскі пасланнік у Саксоніі, з 1803 — у Прусіі, з 1806 — у Францыі. У 1809—1821 міністр замежных спраў і фактычна кіраўнік аўстрыйскага ўрада, у 1821—1848 прыдворны і дзяржаўны канцлер.
Напачатку праводзіў курс на збліжэнне з Францыяй. Пасля разгрому войск Напалеона I у Расіі заключыў у 1813 з Расіяй і Прусіяй Райхенбахскую канвенцыю аб саюзе. У час Венскага кангрэса 1814—1815 дамогся стварэння Германскага саюза на чале з Аўстрыяй; падпісаў у снежні 1815 сакрэтны дагавор з прадстаўнікамі Вялікабрытаніі і Францыі супраць Расіі і Прусіі. К. Метэрнік — адзін з арганізатараў Свяшчэннага саюза (1815—1833). Пасля рэвалюцыі (1848—1849) у Аўстрыі эмігрыраваў у Вялікабрытанію, з 1849 у Бельгіі. У 1851 вярнуўся ў Аўстрыю.
Еўрапейскія гісторыкі лічаць К. Метэрніка міратворцам, стваральнікам канцэпцыі дзяржаўнага ладу Еўропы пасля напалеонаўскіх войнаў і сістэмы еўрапейскай раўнавагі (сістэма Метэрніха).
Зноскі
- Метэрніх // БЭ ў 18 т. Т. 10. Мн., 2000.
- Srbik Н., Metternich der Staatsmann und der Mensch, 3 Aufl., Bd 1-2, Münch., 1957;
- Bertier de Sauvigny G., Metternich et son temps, P., 1959;
- May A. J., The age of Metternich. 1814—1848, N. Y., 1965;
- Obermann K., Bemerkungen über die bürgerliche Metternich-Forschung, «Zeitschrift für Geschichtswissenschaft», 1958, No 6;
- Schroeder P. W., Metternich studies since 1925, «Journal of Modern History», 1961, v. 33, ?3.
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|