Клімент XIV

Клімент XIV
лац.: Clemens PP. XIV
Герб
249-ы Папа Рымскі
19 мая 1769 — 22 верасня 1774
Папярэднік Клімент XIII
Пераемнік Пій VI
кардынал
з 24 верасня 1759
Дзейнасць каталіцкі святар, рымска-каталіцкі біскуп, манах
Нараджэнне 31 кастрычніка 1705(1705-10-31)[1][2][…]
Смерць 22 верасня 1774(1774-09-22)[1][2][…] (68 гадоў)
Пахаванне
Прыняцце свяшчэннага сану 1731
Кардынал з 1759
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Клімент XIV (лац.: Clemens PP. XIV), свецкае імя Ларэнца Джавані Вінчэнца Антоніа Ганганелі (італ.: Lorenzo Giovanni Vincenzo Antonio Ganganelli; 31 кастрычніка 1705, Сантарканджэла-дзі-Раманья — 22 верасня 1774, Рым) — Папа Рымскі з 19 мая 1769 да 22 верасня 1774.[3]

Раннія гады і пачатак кар’еры ў касцёле

[правіць | правіць зыходнік]

Сын доктара Ларэнца Ганганелі і Анджэлы Серафіны Марыі Мазы. Спачатку атрымліваў адукацыю ў Верук’ё, у езуіцкім калегіуме ў Рыміні, а потым у піярскай школе ў горадзе Урбіна. 15 мая 1823 г. ва ўзросце 19-ці гадоў уступіў у ордэн канвентуальных францысканцаў, прыняўшы імя Ларэнца Франчэска, а 18 мая 1824 г. даў манаскія абяцанні.

З 1724 па 1728 гг. служыў у манастырах Урбіна, Пезара, Фана, Раканаці, Рыма і вывучае тэалогію. Працягнуўшы свае штудыі пад кіраўніцтвам Антонія Луцы, у 1731 г. ён атрымаў ступень доктара тэалогіі. Неўзабаве пасля гэтага быў высвечаны на кзяндза і амаль дзесяць гадоў выкладаў філасофію і тэалогію ў Балонні, Мілане і Асколі.

Па вяртанні ў Рым быў прызначаны рэгентам калегіума, дзе некалі сам навучаўся, а ў хуткім часе — абраны генералам ордэна канвентуальных францысканцаў (1741). Пазней ён адмовіўся ад гэтай пасады. Хадзілі чуткі, што гэта звязана з яго жаданнем далейшага кар’ернага роста ў рымска-каталіцкім касцёле. У гэты час Ганганэлі зблізіўся з Бенедыктам XIV і ў 1758 г. атрымаў адказную пасаду ў Рымскай курыі. 24 верасня 1759 г. наступны папа, Клімент XIII, па патрабаванні генерала езуітаў Ларэнца Рычы уручыў яму кардынальскую шапку.

Абранне Папам

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля смерці Клімента ХІІІ 15 лютага 1769 г. з ініцыятывы каталіцкіх манархаў Еўропы быў скліканы канклаў, на парадку дня якога паўстала не толькі абранне новага рымскага пантыфіка, але таксама пытанні супрацьстаяння езуітам, якія набылі празмерны ўплыў на ўнутрыпалітычныя і міжнародныя справы. Пры падтрымцы Францыі, якая бачыла ў Ганганэлі надзейнага саюзніка ў барцьбе з Таварыствам Ісуса, 19 мая 1769 г. ён быў абраны папам, а 4 чэрвеня таго ж года — каранаваны пад імем Клімента ХІV.

Дзейнасць на папскім прастоле

[правіць | правіць зыходнік]

Пад націскам дынастыі Бурбонаў 21 ліпеня 1773 г. Клімент ХІV быў вымушаны прыняць папскае брэвэ Dominus ac Redemptor аб скасаванні Таварыства Ісуса. Маёмасць езуітаў была канфіскаваная, а іх генерал Ларэнца Рычы, які некалі так паспрыяў кар’еры будучага папы, апынуўся ў вязніцы, дзе не дачакаўшыся вызвалення і памёр. Ордэн працягнуў сваё існаванне ў Прусіі (да 1780 г.) і Расійскай імперыі, уладары якіх праігнаравалі папскае пасланне.

Надмагілле Клімента XIV

Смерць

[правіць | правіць зыходнік]

У 1774 г. узрост і цяжкія перажыванні з-за няўдач на папскім полі дзейнасці моцна адбіліся на здароўі Клімент ХІV. З 10 верасня ён ужо быў не здольны ўзняцца з ложку і 22 верасня 1774 г. памёр. Хуткае пагаршэнне стану здароўся пантыфіка і смерць спарадзілі чуткі, пра тое што яго атруцілі езуіты.

Пахаваны ў Рыме Яго надмагілле распрацавана скульптарам Антоніа Кановай і знаходзіцца ў касцёле Дванаццаці святых апосталаў Хрыста (Santi Apostoli).

Зноскі

  1. ↑ а б Klemens (Klemens XIV.) // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Michel O. Clement XIV // Clement XIV // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T018098
  3. ↑ http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1759.htm#Ganganelli Архівавана 28 студзеня 2018.