Крэматорый — печ для спальвання (крэмацыі) нябожчыкаў, а таксама будынак, дзе знаходзіцца такая печ. Першы крэматорый быў адкрыты ў Мілане ў 1876 годзе, у Мінску — у 1986 (гл.Мінскі крэматорый).
Працэс крэмацыі ўяўляе сабой гарэнне цела памерлага за кошт патокаў газу высокіх тэмператур (870—980 ° C), якія падаюцца ў камеру крэмацыйных печаў. Для эфектыўнай дэзінтэграцыі ў сучасных печах ўкаранёны шэраг мадыфікацый (адна з іх складаецца ў падачы большай часткі полымя на тулава, якое складае асноўную масу цела). У якасці паліва для печаў ў цяперашні час выкарыстоўваецца газ (прыродны або прапан), радзей электрычнасць. Да 1960-х гг. актыўна выкарыстоўваўся каменны вугаль або кокс.