Кэндо (яп.: 剣道, шлях мяча) — від кэмпо, баявое мастацтва, якое ўзнікла ў Японіі ў XIX стагоддзі. У кэндо бой ідзе мячом-катанай. У спартыўным варыянце гэта адзінаборства дваіх кэндока, узброеных бамбукавымі мячамі cінай. Кэндокі выступаюць ў спецыяльных засцерагальных даспехах і шлеме.
Асноўныя тэхнікі ў кэндо завуцца Кіхон-Ваза. Да іх адносяцца: