Кіпрыян Карфагенскі

Кіпрыян Карфагенскі
лац.: Cyprianus Carthaginiensis
Майстар з Мескірха. «Св. Кіпрыян» (каля 1540 г.)
епіскап (Carthage[d])
248 — 14 верасня 258
Дзейнасць пісьменнік, святар, філосаф, каталіцкі біскуп
Нараджэнне каля 200[1][2][…]
Смерць 14 верасня 258
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кіпрыя́н Карфаге́нскі (лац.: Thascius Caecilus Cyprianus; ? — 14 верасня 258) — епіскап карфагенскі і майстэрскі лацінскі багаслоў, асноўныя сачыненні якога прысвечаныя асэнсаванню пытанняў адступніцтва і расколу. Стваральнік кананічнага вучэння аб адзінстве царквы і яе іерархічнай структуры. Кіпрыян, які называў сваім настаўнікам Тэртуліяна, правёў у Карфагене тры памесных сабора, падчас якіх перамагло яго меркаванне пра тое, што «той не можа ўжо мець Айцом Бога, хто не мае маці Царкву». Адзінства царквы, па Кіпрыяну, выяўляецца не ў меркаваннях нейкага «епіскапа епіскапаў», а ў саборнай згодзе епіскапаў, у роўнай меры надзелены дабрынёй Святога Духа і самастойных ў кіраванні сваёй паствай. Найцяжэйшымі грахамі Кіпрыян лічыў апастасію (адступніцтва) і схізму (раскол).

Зноскі

  1. ↑ Dictionary of African Biography / E. K. Akyeampong, Henry Louis Gates, Jr. — NYC: OUP, 2012.
  2. ↑ Thascius Caecilius Cyprianus // CONOR.SI Праверана 9 кастрычніка 2017.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • В. А. Федосик Киприан и античное христианство. Мн.: Университетское. 1991. 208 стр. 1655 экз.
  • Альбрехт М. фон. История римской литературы. Т. 3. М., 2005. С. 1705—1717.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]