Кірыл Алегавіч Кірыленка

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кірыленка.
Футбол
Кірыл Кірыленка
Поўнае імя Кірыл Алегавіч Кірыленка
Нарадзіўся 8 кастрычніка 2000(2000-10-08)[1][2] (24 гады)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 180 см
Вага 72 кг[4]
Пазіцыя паўабаронца, нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Макслайн
Нумар 88
Клубная кар’ера[* 1]
2016 Беларусь Мінск 0 (0)
2017—2018 Беларусь Дынама (Брэст) 11 (0)
2019 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 0 (0)
2019—2020 Украіна Карпаты (Львоў) 4 (0)
2020 Украіна Алімпік (Данецк) 2 (0)
2021—2022 Беларусь Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 32 (1)
2022—2023 Румынія Брашоў 7 (0)
2023 Беларусь Нафтан (Наваполацк) 21 (2)
2024 Беларусь Славія (Мазыр) 12 (2)
2024— Беларусь Макслайн (Віцебск)
Нацыянальная зборная[* 2]
2016—2017 Беларусь Беларусь (да 17) 5 (2)
2017—2018 Беларусь Беларусь (да 19) 5 (0)
2019—2021 Беларусь Беларусь (да 21) 4 (0)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 6 жніўня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 1 красавіка 2021

Кірыл Алегавіч Кірыленка (нар. 8 кастрычніка 2000, Мінск) — беларускі футбаліст, паўабаронца віцебскага «Макслайна».

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец школы футбольнага клуба «Мінск». У канцы 2016 года стаў выступаць за дубль клуба, у трох матчах забіў два гола.

Да сезона 2017 рыхтаваўся з асноўнай камандай «Мінска». У сакавіку 2017 года, перад самым пачаткам чэмпіянату, стала вядома аб цікавасці да Кірыленкі з боку брэсцкага «Дынама». 2 красавіка 2017 года было абвешчана аб пераходзе маладога нападніка ў склад брэстчан[5]. 30 красавіка таго ж года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену на 79-й хвіліне ў матчы з мазырскай «Славіяй» (3:1). У асноўным у сезоне 2017 выступаў за дубль «Дынама», за галоўную каманду правёў 5 матчаў у чэмпіянаце Беларусі і 1 у Кубку. Канец сезона 2017 прапусціў з-за траўмы. У першай палове сезона 2018 прыцягваўся да асноўнай каманды, дзе часам выхадзіў на замену, аднак са жніўня стаў гуляць толькі за дубль.

У студзені 2019 года па пагадненні бакоў пакінуў брэсцкае «Дынама»[6]. У лютым 2019 года знаходзіўся на праглядзе ў «Зеніце-2», аднак у выніку ў сакавіку далучыўся да барысаўскага БАТЭ[7], дзе выступаў за дубль.

У ліпені 2019 года пасля прагляду падпісаў трохгадовы кантракт з львоўскімі «Карпатамі»[8]. Гуляў пераважна ў моладзевай камандзе, правёў некалькі матчаў у Прэм’ер-лізе. У чэрвені 2020 года па пагадненні бакоў пакінуў «Карпаты»[9].

У ліпені 2020 года стаў іграком данецкага «Алімпіка», падпісаўшы трохгадовы кантракт[10]. На полі з’яўляўся рэдка, толькі двойчы выйшаў на замену ў Прэм’ер-лізе. У студзені 2021 года кантракт з «Алімпікам» быў разарваны[11]. Неўзабаве стаў трэніравацца з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ» і ў лютым афіцыйна стаў іграком каманды[12]. Замацаваўся ў складзе, чаргаваў выхады ў стартавым складзе і на замену.

У жніўні 2022 года перайшоў у румынскі «Брашоў»[13]. У красавіку 2023 года вярнуўся ў Беларусь, папоўніўшы склад наваполацкага «Нафтана»[14]. У снежні 2023 года перайшоў у мазырскую «Славію»[15]. Пакінуў мазырскі клуб у чэрвені 2024 года[16].

У ліпені 2024 года стаў іграком віцебскага «Макслайна»[17].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

У 2016—2017 гадах выступаў за юнацкую зборную Беларусі ў кваліфікацыі чэмпіянату Еўропы. У студзені 2017 года з трыма галамі стаў найлепшым бамбардзірам на міжнародным юнацкім турніры «Кубак Развіцця», што праходзіў у Мінску.

У кастрычніку 2017 года і кастрычніку 2018 года гуляў за юніёрскую зборную Беларусі ў адборачным раўндзе чэмпіянату Еўропы.

10 верасня 2019 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, выйшаўшы на замену ў другім тайме адборачнага матча чэмпіянату Еўропы супраць Партугаліі (0:2).

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў

[правіць | правіць зыходнік]
Сезон Дывізіён Клуб Матчы Галы
2016 дубль Мінск 3 2
2017 Д1 Дынама 5 0
2018 Д1 Дынама 6 0
2019 (1) дубль БАТЭ 15 4
2019/20 Д1 Карпаты 4 0
2020/21 (1) Д1 Алімпік 2 0
2021 Д1 Тарпеда-БелАЗ 21 1
2022 (1) Д1 Тарпеда-БелАЗ 11 0
2022/23 Д2 Брашоў 7 0
2023 Д1 Нафтан 21 2
2024 (1) Д1 Славія 12 2

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Kirill Kirilenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Kirill Kirilenko // FBref
  3. ↑ https://www.transfermarkt.com/kirill-kirilenko/profil/spieler/470265
  4. ↑ https://teams.by/kirilenko-kirill-olegovich/player-149773/
  5. ↑ Футбол. Кирилл Кириленко подписал контракт с брестским "Динамо" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (2 красавіка 2017). Архівавана з першакрыніцы 3 жніўня 2019.
  6. ↑ Брестское "Динамо" рассталось с Кириленко (руск.). football.by (11 студзеня 2019). Праверана 16 студзеня 2024.
  7. ↑ Форвард брестского "Динамо" перешел в БАТЭ (руск.). football.by (29 сакавіка 2019). Праверана 16 студзеня 2024.
  8. ↑ Кирилл Кириленко перешел в "Карпаты" (руск.). football.by (30 ліпеня 2019). Праверана 16 студзеня 2024.
  9. ↑ Кириленко покинул "Карпаты" (руск.). football.by (1 чэрвеня 2020). Праверана 16 студзеня 2024.
  10. ↑ Кириленко стал игроком "Олимпика" (руск.). football.by (28 ліпеня 2020). Праверана 16 студзеня 2024.
  11. ↑ "Олимпик" расторг контракт с Кириленко (руск.). football.by (26 студзеня 2021). Праверана 16 студзеня 2024.
  12. ↑ Кириленко стал игроком "Торпедо-БелАЗ" (руск.). football.by (14 лютага 2021). Праверана 16 студзеня 2024.
  13. ↑ "Торпедо-БелАЗ" подтвердило переход Кириленко в румынский "Брашов" (руск.). football.by (1 жніўня 2022). Праверана 16 студзеня 2024.
  14. ↑ "Нафтан" подписал Кирилла Кириленко, который вернулся из румынского "Брашова" (руск.). football.by (21 красавіка 2023). Праверана 16 студзеня 2024.
  15. ↑ Кирилл Кириленко стал игроком "Славии" (руск.). football.by (30 снежня 2023). Праверана 16 студзеня 2024.
  16. ↑ Кириленко покинул "Славию" (руск.). football.by (27 чэрвеня 2024). Праверана 6 жніўня 2024.
  17. ↑ Кирилл Кириленко стал игроком "Макслайна" (руск.). football.by (2 ліпеня 2024). Праверана 6 жніўня 2024.