Лабірынт (стар.-грэч.: Λαβύρινθος) — якая-небудзь структура, якая складаецца з заблытаных шляхоў. Пад лабірынтам ў старажытных грэкаў і рымлян мелася на ўвазе больш ці менш шырокая прастора, якая складаецца з шматлікіх залаў, камер, двароў і пераходаў, размешчаных па складаным і заблытаным плане, з мэтай заблытаць і не даць выхаду недасведчанаму ў плане лабірынта чалавеку. У вузкім сэнсе слова лабірынт можа прадстаўляць тупіковую сітуацыю або заблытаную справу, з якой вельмі складана знайсці выйсце.