Лары Кінг

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кінг.
Лары Кінг
Lawrence Harvey Zeiger
Лары Кінг у верасні 2010
Імя пры нараджэнні англ.: Lawrence Harvey Zeiger
Род дзейнасці журналіст, тэлевядучы
Дата нараджэння 19 лістапада 1933(1933-11-19)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 23 студзеня 2021(2021-01-23)[3][4] (87 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства Сцяг ЗША ЗША
Веравызнанне іўдаізм
Жонка Freda Miller[d], Annette Kaye[d], Alene Akins[d], Francis Sutphin[d], Alene Akins[d], Sharon Lepore[d], Julie Alexander[d] і Shawn Southwick[d]
Дзеці Larry King Jr.[d] і Cannon Edward King[d]
Альма-матар
Узнагароды і прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лары Кінг, сапр.: Лорэнс Харві Зайгер (англ.: Lawrence Harvey Zeiger, 19 лістапада 1933, Бруклін, Нью-Ёрк — 23 студзеня 2021, Лос-Анджэлес, Каліфорнія) — амерыканскі тэлежурналіст, вядомы дзякуючы свайму папулярнаму ток-шоу «Larry King Live», нязменным вядучым якога з’яўляўся з 1985 па 2010 год.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

За сваю кар’еру ён правёў больш за 50 000 інтэрв’ю з палітыкамі, спартсменамі, артыстамі і іншымі знакамітымі людзямі. Ён лаўрэат прэміі «Эмі», двухразовы лаўрэат прэміі «Пібадзі» і дзесяціразовы прызёр прэміі «Cable ACE».

Бацькі Лары — Джэні і Эдзі Зэйгер, — яўрэі, якія эмігравалі з Беларусі (бацька быў з Мінска, маці з Пінска). Іх першы сын Ірвін нарадзіўся ў 1932 годзе, але памёр ва ўзросце шасці гадоў ад апендыцыту. Пасля Лары ў іх сям’і нарадзіўся яшчэ адзін сын — Марці.

Пачынаў працаваць барменам. У 1957 годзе пераехаў у Маямі, дзе працаваў прыбіральшчыкам у офісе радыёстанцый. Паколькі дыктараў не хапала, Кінгу прапанавалі выйсці ў эфір. Так пачалася яго кар’ера ў СМІ.

Восем разоў быў жанаты з сямю жанчынамі. Чацвёра дзяцей ад трох жонак.

З 1997 года жанаты восьмым шлюбам з Шоўні Саўтвік.

У 1997 годзе, разам з іншымі вядомымі акцёрамі і кіраўнікамі Галівуда, Лары Кінг падпісаў адкрыты ліст нямецкаму канцлеру Гельмуту Колю, апублікаваны ў газеце International Herald Tribune, у якім заяўлялася аб недапушчальнасці парушэння рэлігійных правоў паслядоўнікаў саенталогіі ў Германіі.

У ліпені 2010 года Лары Кінг абвясціў аб добраахвотным скорым закрыцці свайго шоу. Апошні выпуск выйшаў 16 снежня 2010 года. Госцем праграмы стаў Арнольд Шварцэнэгер.

Бібліяграфія

[правіць | правіць зыходнік]
  • My Remarkable Journey, 2009
  • The People’s Princess: Cherished Memories of Diana, Princess of Wales, From Those Who Knew Her Best, 2007
  • My Dad and Me: A Heartwarming Collection of Stories About Fathers from a Host of Larry’s Famous Friends, 2006
  • Taking on Heart Disease: Famous Personalities Recall How They Triumphed Over the Nation’s #1 Killer and How You Can, Too, 2004
  • Remember Me When I’m Gone: The Rich and Famous Write Their Own Epitaphs and Obituaries, 2004
  • Love Stories of World War II, 2002
  • Anything Goes! : What I’ve Learned from Pundits, Politicians, and Presidents, 2000
  • Powerful Prayers: Conversations on Faith, Hope, and the Human Spirit with Today’s Most Provocative People, 1999
  • Future Talk: Conversations About Tomorrow with Today’s Most Provocative Personalities, 1998
  • Daddy Day, Daughter Day, 1997
  • The Best of Larry King Live: The Greatest Interviews, 1995
  • How to Talk to Anyone, Anytime, Anywhere: The Secrets of Good Communication, 1995
  • When Your From Brooklyn: Child Art, 1994
  • On the Line: The New Road to the White House, 1993
  • Tell Me More, 1992
  • Tell It To The King, 1989
  • Larry King, 1984

Зноскі

  1. ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 21 ліпеня 2015.
  2. ↑ Larry King // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б (unspecified title) Праверана 23 студзеня 2021.
  4. ↑ Randell L. Larry King dead: US talk show legend dies aged 87 — Reach plc, 2021. — ISSN 0307-0204 Праверана 23 студзеня 2021.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]