Ле Чонг Тан | |
---|---|
Дата нараджэння | 3 кастрычніка 1914 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 5 снежня 1986 (72 гады) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Званне | генерал арміі[d] |
Бітвы/войны |
Індакітайская вайна, Другая індакітайская вайна (Вайна ў В’етнаме), Трэцяя індакітайская вайна (Кампучыйска-в’етнамскі канфлікт) |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ле Чонг Тан (в’етн.: Lê Trọng Tấn; 1 кастрычніка 1914 — 5 снежня 1986) — генерал В’етнамскай народнай арміі, удзельнік ўсіх трох Індакітайскіх войнаў. У розныя гады займаў пасады кіраўніка ваеннай акадэміі, начальніка штаба ВНА, намесніка міністра абароны і намесніка камандуючага Арміяй вызвалення Паўднёвага В’етнама.
Сапраўднае імя — Ле Чонг Ту (в’етн.: Lê Trọng Tố).
Нарадзіўся ў вёсцы акруга Хоай Дук, правінцыя Ха Донг. Вучыўся ў школе Буой у Ханоі. У юнацтве захопляўся адзінаборствамі і футболам. Дзякуючы сваім дасягненням быў прыняты ў футбольную каманду ВПС Францыі.
У 1944 годзе далучыўся да В’етміня, а са жніўня 1945-га з’яўляўся членам Камуністычнай партыі Індакітая. У гэты ж час, згодна з прынятай у рэвалюцыянераў традыцыі, мяняе сваё імя.
З 1945 па 1950 знаходзіўся на пасадах намесніка і пазней камандзіра палка. У 1954 годзе, у бітве пры Д’енб’енфу, узначальваў 13-ю роту Перамогі. Пад яго пачаткам падраздзяленне вяло баі за вышыню Хім Лам.
Са снежня 1954 па 1960 быў дырэктарам школы вайсковых афіцэраў. З 1961 па 1969 знаходзіўся на пасадзе намесніка начальніка Генеральнага штаба В’етнамскай народнай арміі. У 1964 годзе прызначаны намеснікам камандуючага вызваленчай арміяй Паўднёвага В’етнама. Быў адным з удзельнікаў Тэцкай аперацыі 1968 года. У 1970—1979 працаваў намеснікам начальніка Генеральнага штаба і камандуючым 9-м лінейным фронтам. У красавіку 1975 год прызначаны намеснікам камандзіра Вясновай кампаніі і камандуючым Усходнім крылом.
З 1976 па люты 1977 года быў намеснікам начальніка Генеральнага штаба і дырэктарам вышэйшай ваеннай акадэміі. Са снежня 1978 да лютага 1979 года ён камандаваў узброенымі сіламі ў вайне на паўднёва-заходняй мяжы і змагаўся з чырвонымі кхмерамі Пол Пота ў Камбоджы. З 1980 па 1986 год быў намеснікам міністра нацыянальнай абароны і начальнікам Генеральнага штаба.
З 1976 па 1986 быў членам ЦК партыі і членам VII Нацыянальнага сходу.
Памёр 5 снежня 1986 года ў Ханоі.