Леапольд Кронекер | |
---|---|
ням.: Leopold Kronecker | |
| |
Дата нараджэння | 7 снежня 1823[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 снежня 1891[1][2][…] (68 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | матэматык, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | тэорыя лікаў[5], матэматыка[5], логіка[5], вызначнік[5] і інтэграл[5] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі[6] (14 жніўня 1845) |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік | Іаган Франц Энке[7] і Іаган Петэр Густаў Лежон Дзірыхле[8] |
Вядомыя вучні | Dmitry Selivanov[d] і Эдмунд Гусерль |
Член у | |
Узнагароды |
замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (31 студзеня 1884) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Леапольд Кронекер (ням.: Leopold Kronecker; 7 снежня 1823, Лігніц, Германія, цяпер Лягніца, Польшча — 29 снежня 1891, Берлін, Германія) — нямецкі матэматык. Брат вядомага фізіёлага Гуга Кронекера (1830—1914). Нарадзіўся ў яўрэйскай сям'і, за год да смерці прыняў хрысціянства.
Замежны член-карэспандэнт Пецярбургскай Акадэміі навук (1872), член Берлінскай АН (1861), прафесар універсітэта ў Берліне. Асноўныя працы па алгебры і тэорыі лікаў, дзе ён працягнуў працы свайго настаўніка Э. Кумера па тэорыі квадратычным формаў і тэорыі груп. Вялікае значэнне маюць яго даследаванні па арыфметычнай тэорыі алгебраічных велічынь.