Легата (італ.: legato — «звязаны») у музыцы — прыём гульні на музычным інструменце, звязнае выкананне гукаў, пры якім мае месца плаўны пераход аднаго гуку ў іншы, паўза паміж гукамі адсутнічае.
У нотазапісу легата пазначаецца дугападобнай лініяй — лігай, якая аб'ядноўвае ноты, якія выконваюцца легата. Таксама можа пазначацца словам legato каля адпаведнай групы нот.
Легата на скрыпцы — выкананне групы нот адным рухам смыка без адрыву ад струны. Прычым не маюць значэння ні певучесть фразы, ні працягласць нот, з якіх яна складаецца, ні дынаміка. Сутнасць прыёму менавіта ў бесперапыннасці вядзення смычка ў адзін з бакоў па струне. Нават дзве хуткіх ноты, згуляных на адзін кароткі рух смычка, лічацца выкананымі прыёмам легата.
Існуе некалькі спосабаў артыкуляцыі, заснаваных на прыёме legato:
і г.д.
У гітарнай тэрміналогіі легата называюць таксама прыём выканання нот левай рукой, без удзелу правай. На гітары прыём легата бывае трох відаў:
У тэхніцы гульні на гітары легата з'яўляецца адным з асноўных рысак, дзякуючы якому палягчаецца рух пальцаў правай рукі (для праварукіх гітарыстаў), а фразіроўка набывае выразнасць. Практыкаванні на легата рэкамендуюцца для развіцця сілы і самастойнасці пальцаў левай рукі.