Літаграфія

Вітаўт Вялікі. Літаграфія невядомага мастака XIX стагоддзя паводле старажытнага партрэта.

Літагра́фія[1] (ад грэч. λίθος lithos — камень і грэч. γράφειν graphein — пішу) — спосаб друку, пры якім адбітак атрымліваецца пераносам фарбы пад ціскам з плоскай, гладкай або зярністай, паверхні камення (вапняку) або металічнай формы непасрэдна на паперу[2]. Спосаб быў вынайдзены ў 1796 годзе нямецкім пісьменнікам і акцёрам Алаізам Зенефельдэрам як танны метад выдання тэатральных твораў[3][4]. Літаграфія можа выкарыстоўвацца як для друку тэкстаў, гэтак і ілюстрацый[5]. У беларускай графіцы літаграфія вядома з першай паловы XIX стагоддзя[2].

Літаграфіяй таксама называюць асобны твор, выраблены сродкамі літаграфіі[2].

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ БелЭн 1999.
  2. ↑ а б в Архітэктура, выяўленчае і дэкаратыўна-прыкладное мастацтва: Дапаможнік для вучняў / Уклад. Б. А. Лазука. — Мн.: Беларусь, 2001. ISBN 985-01-0124-5.
  3. ↑ Meggs, Philip B. A History of Graphic Design. (1998) John Wiley & Sons, Inc. p 146 ISBN 0-471-29198-6
  4. ↑ Carter, Rob, Ben Day, Philip Meggs. Typographic Design: Form and Communication, Third Edition. (2002) John Wiley & Sons, Inc. p 11
  5. ↑ Pennel ER, ed. (1915). Lithography and Lithographers. London: T. Fisher Unwin Publisher.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Буйвал В. Я., Чэбан І. Л. Літагра́фія // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 291—292. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
  • Литогра́фия // Краткий словарь терминов изобразительного искусства / Под. общ. редакцией Г. Г. Обухова — М.: Советский художник, 1961. — С. 84—85. — 192 с. — 15 000 экз. (руск.)
  • Литогра́фия // Популярная художественная энциклопедия. Архитектура. Живопись. Слульптура. Графика. Декоративное искусство. В 2 т. / Под ред. Полевого В. М. Ред. кол.: В. Ф. Маркузон, Д. В. Сарабьянов, В. Д. Синюков (зам. гл. ред.) — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1986. — Книга I. А—М., 1986 — С. 408—409. — 447 с, ил , 32 л. ил. — 200 000 экз. (руск.)
  • Атанасова Иванка. Словарь терминов изобразительного искусства — Велико Тырново: Великотырновский университет им. Кирилла и Мефодия, Филологический факультет, Кафедра русистики, 2006. - С. 59. — 142 с. — ISBN 954-775-578-1, ISBN 978-954-775-578-9. (руск.)

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]