Ліцэнзія (лац.: licentia[1] - права, дазвол) — дакумент (пагадненне), які дае права на выкананне некаторых дзеянняў.
Ліцэнзаванне — працэс выдачы спецыяльнага дазволу (ліцэнзіі).
Ліцэнзіяр — адзін з бакоў ліцэнзійнага дагавора, які прадстаўляе другому боку - ліцэнзіяту - права на выкарыстанне аб'екта ліцэнзіі (вынаходніцтва, тэхналогіі, тэхнічнага досведу і іншых форм прамысловай уласнасці).
Ліцэнзіят — юрыдычная асоба або індывідуальны прадпрымальнік, якія маюць ліцэнзію на ажыццяўленне канкрэтнага віду дзейнасці.
Ліцэнзійныя ўмовы — умовы, пры выкананні якіх ліцэнзія сапраўдная.
Ліцэнзіі могуць выкарыстоўвацца ў тым ліку для ліцэнзавання адкрытых дадзеных.