Маген Давід Адом | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Краіна | |
Адміністрацыйны цэнтр | |
Тып арганізацыі | нацыянальнае таварыства Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца[d] |
Заснаванне | |
Дата заснавання | 7 чэрвеня 1930[1] |
Галіна | human health activities[d] і emergency and relief[d] |
Колькасць супрацоўнікаў | 1,200 |
Член у | |
mdais.org (іўрыт) (англ.) (ар.) (руск.) | |
![]() |
Маген Давід Адом (іўр.: מגן דוד אדום, скар. МДА) — ізраільская нацыянальная медыцынская служба, якая займаецца хуткай дапамогай, медыцынай катастроф і абслугоўваннем банка крыві. Імя азначае «Чырвоны шчыт Давіда». З чэрвеня 2006 года Маген Давід Адом быў афіцыйна прызнаны Міжнародным камітэтам Чырвонага Крыжа (МКЧК) нацыянальным таварыствам дапамогі Дзяржавы Ізраіль паводле Жэнеўскіх канвенцый і членам Міжнароднага руху Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца. МДА мае спецыяльны нумар тэлефона экстранай медыцынскай дапамогі ў Ізраілі — 101. МДА можа станавіцца дапаможным аддзелам Сіл абароны Ізраіля падчас вайны.
Арганізацыя Маген Давід Адом была створана доктарам Мешулам Лявонцінам у 1930 годзе ў якасці валанцёрскага аб’яднання з адным аддзяленнем у Тэль-Авіве. Пасля адкрыцця філіялаў у Іерусаліме і Хайфе ён арганізацыя распаўсюдзілася па ўсёй краіне за пяць гадоў, забяспечваючы медыцынскую дапамогу грамадскасці, уключаючы не толькі габрэяў, але і арабаў (мусульман, друзаў і хрысціян). 12 ліпеня 1950 года Кнэсет прыняў закон, які прадугледжвае статус МДА як нацыянальнай службы па надзвычайных сітуацыях Ізраіля.[2] Мэты Маген Давід Адома ўключаюць аказанне першай дапамогі; падтрыманне службы захоўвання крыві і яе кампанентаў; інструктаж па аказанні першай медыцынскай дапамогі і даўрачэбнай неадкладнай дапамоге; правядзенне валанцёрскай праграмы, у рамках якой валанцёры праходзяць навучанне па аказанні першай медыцынскай дапамогі, базавым і павышаным узроўням жыццезабеспячэння, уключаючы мабільныя аддзяленні інтэнсіўнай тэрапіі; перавозка пацыентаў, парадзіх і эвакуацыя параненых і загінулых у дарожна-транспартных здарэннях; перавозка лекараў, медсясцёр і дапаможных медыцынскіх сіл. У канцы 1960-х гадоў дзякуючы намаганням доктара Нэнсі Каралін арганізацыя пераарыентавала свае аператыўныя пратаколы лячэння і транспарту. Праца доктара Кэралайн у Маген Давід Адом была заснавана на даследаваннях, праведзеных ёю з доктарам Пітэрам Сафарам і фельчарамі з Freedom House з Пітсбурга.[3]
год
У Маген Давід Адом працуюць у асноўным валанцёры, колькасць валанцёраў складае каля 10 000 чалавек. Мінімальны ўзрост для паступлення на базавы курс першай дапамогі і валанцёрства Маген Давід Адома — 15 гадоў.[4]
З 2001 года міжнародныя валанцёры ва ўзросце 18 гадоў і больш маюць магчымасць прыехаць у Ізраіль для двухмесячнай замежнай праграмы МДА. Першапачаткова праграма была названа ў гонар заснавальніка і першага каардынатара Ёчай Пората, які быў забіты снайперам 3 сакавіка 2002 года падчас службы ў запасе ў якасці баявога медыка ў Сілах абароны Ізраіля. Усе добраахвотнікі праходзяць 60-гадзінны курс, які ахоплівае шырокі спектр тэм, пачынаючы ад агульных захворванняў і траўмаў і заканчваючы масавымі пацярпелымі. Затым тых, хто праходзіць курс, накіроўваюць па ўсёй краіне і працуюць з мясцовымі добраахвотнікамі на машынах хуткай дапамогі для аказання першапачатковай медыцынскай дапамогі ў звычайнай і перасоўнай рэанімацыі.[5][6]
Хоць праграма першапачаткова фінансава падтрымлівалася Яўрэйскім агенцтвам Ізраіля, нядаўна яе ўзяла на сябе арганізацыя Israel Experience, якая таксама прапануе праграмы для яўрэйскай моладзі ў паездках па Ізраілі.
Наведвальнікі Ізраіля таксама могуць здаць кроў з дапамогай праграмы «Абмен жыццём». З моманту свайго стварэння ў 2001 годзе ўсё большая колькасць людзей здавала кроў, як правіла, праз такія групы, як хрысціянскія місіі салідарнасці альбо сямейныя Бар-Бат Міцвы, асабліва падчас сезонных традыцыйных паломніцтваў, такіх як Песах і Вялікдзень.
Хоць у цяперашні час у штаце МДА працуе каля 2000 тэхнікаў хуткай медыцынскай дапамогі (англ. EMT, ад Emergency medical technician), фельчараў і ўрачоў хуткай дапамогі, арганізацыя па-ранейшаму ў значнай ступені абапіраецца на больш за 15 000 добраахвотнікаў, якія працуюць як у якасці аператыўных, так і адміністрацыйных працаўнікоў. Штаб-кватэра МДА і яе банк крыві знаходзяцца ў комплексе Тэль-Хашомер у цэнтры краіны. Арганізацыя эксплуатуе 119 станцый па ўсёй краіне і парк з больш чым 1000 машын хуткай дапамогі па ўсёй краіне. Сярод іх мабільныя аддзяленні інтэнсіўнай тэрапіі (МАІТ), спецыяльныя машыны хуткай дапамогі, абсталяваныя для масавых пацярпелых, і браняваныя машыны хуткай дапамогі. Большая частка парка складаецца з мікрааўтобусаў звычайнага памеру, якія забяспечваюць асноўнае жыццезабеспячэнне. Іх называюць Lavan (што на іўрыце азначае «белы») з-за іх знешняга выгляду яны адрозніваюцца ад МАІТ, якія маюць аранжавыя палосы па баках. Яны перавозяць EMT, якія звычайна маюць званні, эквівалентныя асноўным і сярэднім EMT у ЗША. У Ізраілі іх называюць ma’ar (першымі рэагуючымі), ma’ar bachir (сертыфікаванымі першымі рэагавальнікамі старэйшыя за 18 гадоў, з дадатковым навучаннем), chovesh (EMT-B) і chovesh bachir (EMT-I). Вадзіцелі хуткай дапамогі — гэта EMT або вышэйшыя званні, якія маюць пасведчанне кіроўцы на аварыйныя аўтамабілі. МАІТ, падобныя на амерыканскія падраздзяленні тыпу II, якія ўкамплектаваны фельчарамі і тэрапеўтамі, рэагуюць толькі на самыя сур’ёзныя з медыцынскага пункту гледжання выпадкі. Іх называюць Натан (калі на борце знаходзіцца лекар) або Атан (калі ў ім працуюць толькі фельчары і медпункты). Асноўныя станцыі ўключаюць спецыяльныя падраздзяленні (якія называюцца «Тааран») для рэагавання на масавыя ахвяры, такія як стыхійныя бедствы або тэракты.
У некаторых выпадках санітарная авіяцыя прадастаўляецца падраздзяленнем ВПС Ізраіля з 669 адзінак верталётаў MEDEVAC. Аднак у 2008 годзе МДА пачаў забяспечваць хуткую медыцынскаю дапамогу трыма верталётамі MBB Bo 105, якія былі імпартаваны з Германіі кампаніяй Lahak Aviation Ltd. Гэтыя тры верталёты эксплуатуюцца аперацыйнай кампаніяй Lahak Aviation, Shapirit Air Services Ltd., у якасці верталётаў хуткай дапамогі. Папярэднія спробы МДА інтэграваць незалежную верталётную службу ў 1970-х гадах не мелі поспеху з-за высокага кошту.
Выведзеныя з эксплуатацыі машыны хуткай дапамогі МДА перадаюцаа шэрагу кібуцаў, мошавам, фабрыкам і населеным пунктам па абодва бакі Зялёнай лініі. Экіпажы, якія камплектуюць гэтыя выратавальныя машыны, прайшлі навучанне і сертыфікацыю Маген Давід Адом.[7]
МДА мае спецыяльны нумар тэлефона экстранай медыцынскай дапамогі ў Ізраілі — 101.[8]
З моманту свайго стварэння і да 2006 года Маген Давід Адому было адмоўлена ва ўдзеле ў Міжнародным руху Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца, бо ён адмовіўся замяніць сваю эмблему чырвонай зоркі Давіда загадзя зацверджаным сімвалам.
Прычынай адмовы ў сяброўстве стала занепакоенасць распаўсюджваннем сімвалаў; на той жа канферэнцыі 1929 года, якая дазволіла выкарыстанне Чырвонага Паўмесяца і Чырвонага льва і Сонца, было абмежавана прыняцце любых наступных гербаў. Сімвал «Чырвоная зорка Давіда» быў перададзены ў МКЧК толькі ў 1931 годзе.
МКЧК таксама адхіліў аналагічныя запыты Індыі, Цэйлона і былога Савецкага Саюза адносна выкарыстання неіндуісцкіх і, здавалася б, рэлігійных сімвалаў, але іх нацыянальныя органы вырашылі прыняць Чырвоны Крыж у якасці афіцыйных эмблем, каб далучыцца. Чырвоны Крыж — зваротны выгляд швейцарскага сцяга, краіны паходжання заснавальніка Руху Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца і не задумваўся як рэлігійны сімвал, але часта ўспрымаецца як такі.[9]
Крытыкі МКЧК сцвярджаюць аб дыскрымінацыі, бо Турцыя і Егіпет атрымалі членства ў 1929 годзе, выкарыстоўваючы Ісламскі Чырвоны Паўмесяц у якасці сваёй эмблемы, спасылаючыся на тую ж занепакоенасць крыжам.
У сваім лісце да International Herald Tribune і The New York Times у сакавіку 2000 года доктар Бернадзін Хілі, якая ў той час была прэзідэнтам Амерыканскага Чырвонага Крыжа, пісала: «Асцярогі распаўсюджвання сімвалаў, якія баіцца Міжнародны камітэт — жаласлівы фігавы ліст, які дзесяцігоддзямі выкарыстоўваецца як прычына выключэння Маген Давід Адом — Шчыт (альбо Зорка) Давіда». У знак пратэсту Амерыканскі Чырвоны Крыж утрымліваў мільённыя адміністрацыйныя сродкі Міжнароднай федэрацыі таварыстваў Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца з мая 2000 года[10].
З сярэдзіны 1990-х гадоў, назіралася пашырэнне супрацоўніцтва паміж МДА і МКЧК, уключаючы, сярод іншага, выдаткаў у 2,2 млн долараў на ўмацаванне сувязяў паміж гэтымі двума арганізацыямі, падпісанне ў 2000 годзе на два гады заявы аб супрацоўніцтве, пастаяннае размяшчэнне супрацоўніка МКЧК па супрацоўніцтве ў штаб-кватэры МДА і шырокаю падтрымку дзейнасці банка крыві МДА. Акрамя таго, паміж МДА і шэрагам нацыянальных таварыстваў Чырвонага Крыжа існавалі двухбаковыя пагадненні аб супрацоўніцтве.
7 снежня 2005 года дыпламатычная канферэнцыя дзяржаў-удзельніц Жэнеўскіх канвенцый прыняла трэці дадатковы пратакол, уводзячы тым самым новую ахоўную эмблему, якая атрымала назву «Чырвоны Крышталь». Гэтая трэцяя эмблема пратакола вітаецца як сапраўды універсальная эмблема, свабодная ад рэлігійных, этнічных і палітычных падтэкстаў. Новы сімвал — чырвоная квадратная рама, нахіленая пад кутом 45 градусаў. У адпаведнасці з правіламі трэцяга дадатковага пратакола, МДА можа працягваць выкарыстоўваць Чырвоную зорку Давіда ў якасці адзінай эмблемы ў паказальных мэтах у Ізраілі. Для арыентыровачнага выкарыстання ў замежных місіях МДА можа, у залежнасці ад канкрэтнай сітуацыі ў прымаючай краіне, альбо ўключыць Чырвоную зорку Давіда ў Чырвоны Крышталь, альбо выкарыстоўваць адзін толькі Чырвоны Крышталь.
22 чэрвеня 2006 года МКЧК прызнаў МДА і прыняў яго ў якасці паўнапраўнага члена Міжнароднай федэрацыі таварыстваў Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца,[11] пасля прыняцця сімвала Чырвонага Крышталя на адным узроўні з сімваламі Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца ў статутах Руху Міжнароднага Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца.[12]
Прыём МДА ў Міжнародную федэрацыю быў абумоўлены пагадненнямі, падпісанымі ў 2005 годзе з Таварыствам Чырвонага Паўмесяца Палестыны.[13] Згодна з гэтымі пагадненнямі, чырвоны сімвал Маген Давід не можа выкарыстоўвацца ў іншых краінах, акрамя Ізраіля; акрамя таго, МДА пагадзілася не працаваць на Заходнім беразе Іардану і ва Усходнім Іерусаліме[14].
У адпаведнасці з пагадненнямі 2005 года, МДА пагадзіўся працаваць у рамках міжнароднай прававой базы, якая прымяняецца да Заходняга берага ракі Іардан, і прызнаў, што Таварыства Чырвонага Крыжа Палестыны з’яўляецца упаўнаважаным нацыянальным таварыствам на палестынскай тэрыторыі. Таму МДА давялося спыніць сваю дзейнасць на Заходнім беразе Іардана. У снежні 2011 года Міжнародная канферэнцыя Міжнароднага руху Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца «са шкадаваннем» адзначыла, што пагадненне 2005 года не было выканана ў поўным аб’ёме, і пастанавіла працягнуць працэс маніторынгу.[15] Некалькімі месяцамі раней Дані Даян з асяленчай арганізацыі Іўдзеі і Самарыі абвінаваціў МДА ў выдаленні чырвонай Зоркі Давіда з машын хуткай дапамогі, якія дзейнічалі на Заходнім беразе Іардана. Даян заявіў, што МДА робіць гэта пад ціскам Міжнароднага камітэта Чырвонага Крыжа. Прадстаўнік МДА адказаў, што МДА працягвае выкарыстоўваць класічны лагатып «Чырвонай зоркі» на сваіх машынах хуткай дапамогі, размешчаных у 12 месцах на Заходнім беразе Ярдана.[16] У кастрычніку 2011 года Ёнатан Ягадоўскі, дырэктар дэпартамента збору сродкаў МДА, заявіў, што «МДА будзе працягваць выкарыстоўваць сваю эмблему і лагатып, і ніхто ніколі не прасіў нас зняць яе».[17] У студзені 2012 года МКЧК пацвердзіў, што МДА фактычна пагадзілася спыніць усе службы на Заходнім беразе. Выратавальныя намаганні будуць «афіцыйна» кіравацца рэгіянальнымі саветамі і не будуць выкарыстоўваць чырвоны сімвал «Маген Давід». У выніку, як паведамляецца, многія ўдзельнікі перасталі ахвяраваць на МДА; некаторыя маладыя пасяленцы, значны працэнт добраахвотнікаў, спынілі дабраахвотную дзейнасць у МДА на знак пратэсту.[18]
Служба вышуку Маген Давід Адома была створана для аказання дапамогі ў пошуку сваякоў, якія загінулі ў Халакосце. У 2000—2007 гадах служба апрацавала 5000 заявак.[19]
Маген Давід Адом уводзіць некаторыя абмежаванні адносна таго, хто можа здаваць кроў, у асноўным у адпаведнасці з рэкамендацыямі Цэнтраў па кантролі і прафілактыцы захворванняў ЗША. Напрыклад, донары павінны быць старэйшымі за 18 гадоў (альбо 16 гадоў з дазволу бацькоў) і менш за 65 гадоў.[20] Па стане на студзень 2018 года, Маген Давід Адом дазваляе мужчынам, якія займаюцца сексам з мужчынамі, здаваць кроў. Таксама былі адменены абмежаванні, якія забаранялі эфіёпскім імігрантам здаваць кроў.[21]