Май-Брыт Нільсан | |
---|---|
шведск.: Maj-Britt Nilsson | |
Род дзейнасці | актрыса, спявачка, кінаактрыса |
Дата нараджэння | 11 снежня 1924[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 19 снежня 2006[3][1][…] (82 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Муж | Per Gerhard[d] і Anders Börje[d] |
Аўтограф | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Май-Брыт Нільсан (швед. Maj-Britt Nilsson, 11 снежня 1924, Стакгольм, Швецыя — 19 снежня 2006, Каны, Францыя) — шведская актрыса тэатра і кіно.
Нарадзілася ў Стакгольме. Вучылася акцёрскаму майстэрству ў школе драматычнага майстэрства пры Каралеўскім драматычным тэатры. У 1950-я знялася ў трох фільмах Інгмара Бергмана: «Да радасці» (1950), «Летняя інтэрлюдыя» (1951) і «Жанчыны чакаюць» (1952).
Працавала ў Каралеўскім драматычным тэатры, пазней перайшла ў Тэатр «Ваза» (Стакгольм), дзе прапрацавала з мужам, рэжысёрам Перам Герхардам больш за трыццаць гадоў. У 1985 годзе пакінула акцёрскую прафесію і пераехала ў Францыю.
Памерла ў Канах пасля працяглай хваробы ва ўзросце 82 гадоў.